| Dokładnie chodziło mi o to samo co Kitsune, bo ileż razy można zajmować się wampirem z tragiczną przeszłością. A co powiecie na historię o Kubie Rozpruwaczu, gracze jako członkowie londyńskiej policji starają się rozwiązać zagadkę, natrafiają na wszelkie tropy prowadzące do winnego tyle że... tyle że tych tropów jest za dużo, prowadzą do różnych ludzi, do okultystów, do masonów, do lekarzy, do malarza. A jeśli nikt z nich nie jest mordercą?
Poza tym można też stworzyć znacznie ciekawsze postacie i świetne preludia, zacznij grę jako sprzedawca w McDonaldzie którego dziewczyna nagle zniknęła, tajemnica, ślady prowadzące do opuszczonego domu. Jaka jest historia domu? Kto w nim mieszkał? Czemu ktoś miałby tam sprowadzić dziewczynę? Albo też można zagrać niby bardziej uświadomioną postacią a tak naprawdę wiedzącą znacznie mniej niż zwykły dostawca pizzy, zagraj detektywem paranormalnym albo domorosłym okultystą, postacie które naczytają się bzdur o "innym świecie" i nagle skonfrontują się z tym Innym Światem i zauważą że wszystko co czytali to głupoty? Człowiek tworzy świetne możliwości i jest miłą odskocznią od nadnaturali. Nie ma boskiej siły, nie ma niewidzialności, nie może kogoś zauroczyć, musi non stop kombinować jak tu osiągnąć swój cel.
Dlatego stawiam na człowieka. |