| Wiosna 593: Zamach stanu. Nic na początku roku nie wskazywało na to, że wiosna ta tak znamienną będzie w dziejach nowożytnego Bissel. Zjazd rycerstwa księstwa miał zostać uświetniony rycerskim turniejem, na który zjechali rycerze z całego księstwa i innych, dalszych jeszcze krain. Każdy lennik stawiał się w stolicy księstwa z bogatym orszakiem, bowiem pierwszy to był po wojnie zjazd rycerstwa w stolicy. Przybywali rycerze z najdalszych krańców księstwa, przybywali i spoza nich chcąc w organizowanym Książęcym Turnieju zdobyć laury i majętność. Miasto pękało w szwach. Poza rycerskimi szrankami miały wszak stanąć szranki do walki pieszej ludzi z gminu, walk zbiorowych i turnieju łuczniczego. Poza bogatą nagrodą zwycięzca mógł liczyć na sławę, niewieścią fascynację o angaż. Nikt by tego wydarzenia przegapić nie mógł. Kupcu również, dla których w Pellak pojawiła się ogromna klientela. Do stolicy księstwa przybył każdy kto cokolwiek znaczył, lub znaczyć chciał.
Sam turniej również rozpoczął się hucznie. Od pojedynku osławionego komendanta Księstwa Dorion, pogromcy niewieścich serc Je’Daine „Pięknego”, bohatera spod Brodów, z Księciem Hornem de Gordian, zaufanym przyjacielem Wielkiego Księcia Lrangina Kollmana. „Nadziak” nie dał elfiemu wojownikowi żadnych szans wysadzając go jedynie szczęśliwie z siodła. Nie obyty z rycerskim obyczajem władca Dorion zeźlony porażką jego woja sam rzucił wyzwanie osławionemu Hornowi. Dzień później podzielił losy swojego komendanta usieczon w rycerskim pojedynku. Wówczas też wyszło na jaw, że wbrew zakazowi Wielkiego Księcia spotkał się on był ze skazaną przez Święte Oficjum na śmierć, morderczynię Lorda Ferla, Lady Izabel Ferl z doru Martell, ostatnią żyjącą córkę znanego ze swoich zasług w odbudowie kraju margrabiego Petryla Martella „Budowniczego”, władcy północnych rubieży Bissel, Ainoru. Nie tylko spotkał, ale gwałt zadając woli jej i ojca jej, poślubił przemocą chcąc władztwo swe rozciągnąć nie tylko na Dorion, które podstępem wydarł Bissel, ale i Ainor. Nim jednak plany te na jaw wyszły zdradziecki Książe Dorion posłał swoich siepaczy, którzy podstępem wdarli się do siedziby Rycerzy Strażników, Obrońców Księstwa i wdając się w krwawy bój zgładzili przybyłego tam Wielkiego Księcia Lorangina Kollmana, jego brata Mortena, Wielkiego Mistrza Zakonu Braci Strażników i wielu, wielu innych znamienitych.
Ta krwawa rzeź jaką podłe psy z Dorion urządziły zdradziecko na zjeździe rycerstwa w Pellak nie była jeszcze końcem ich podłości. Uciekając przed surowym i nieuchronnym ramieniem władzy, którą sprawuje w kraju naszym sprawiedliwy Trybunał, mocą daną mu przez rycerskich panów, zbóje z Dorion ubili moc rycerstwa na ulicach miasta. Jednak poza tym wszystkim doriońskie psy zleciły zabójstwo najważniejszej osoby na urzędzie w Trybunale, by utrudnić jeszcze ich ściganie. Nie tylko zleciły ale jeszcze zamach ów skutecznie przeprowadziły!! Czy te wszystkie okropności nie wystarczały by uznać tego wrzoda, jakim Dorion jawił się w oczach każdego sprawiedliwego, za kraj wrogi i zakończyć jego nędzny żywot krótką, krwawą i sprawiedliwą wojną? Podczas Wielkiej Rady, która po krótkich obradach wybrała wobec bezpotomnej śmierci władcy jego bliskiego przyjaciela i równie znamienitego wodza, Horna de Gordian „Nadziaka”, Wielkim Księciem Bissel, uchwalono również wojnę sprawiedliwą jako odpłatę za krzywdy, jakie Bissel poniosło od synów Dorion. Wojnę do której wszyscy gotowali się mężnie. Bissel znów miało orężnie udowodnić, że jego synowie nie pozwolą sobą pomiatać nikomu i rzucone wyzwanie podniosą. Oddadzą zaś po wielokroć.
.
__________________
Bielon "Bielon" Bielon |