| Padł strzał, a Monika odruchowo krzyknęła, skuliła się i zasłoniła rękami głowę. Dopiero gdy huk wystrzału minął i wszystko się uspokoiło odważyła się rozejrzeć dookoła. A widok związanej i rozstrzelanej Świnki zupełnie ją sparaliżował.
"Co oni robią, co oni wyprawiają?!" tłukło jej się po głowie. Jeszcze niedawno sama chciała zabić Wilka, rozprawić się z nim raz na zawsze, być jak bohaterka bajek. Dzieciom w bajkach zawsze to przychodzi tak łatwo. Zabijają złego smoka, złego wilka albo jakieś inne złe stworzenie i wszyscy się cieszą. Ale w żadnej książce nie jest napisane, że wtedy dookoła jest pełno krwi, strasznie śmierdzi a widok zabitego stworzenia jest nie do zniesienia. Nie jest napisane, że złe wilki nabite na kolce dyszą ciężko i cierpią, a krew wycieka z ich ran. Nigdzie nie jest napisane, że to jest takie ciężkie i straszne! Bycie bohaterem musi być okropne, tak jak życie w baśniowej krainie....
Misia dostrzegła, że Ala płacze, trzęsie się i woła swojego kotka. Musiał się zgubić albo wystraszyć się strzału i gdzieś się skryć. Dziewczynka podbiegła do małej, ale wtedy był przy niej już Kuba. Rozejrzała się więc niepewnie, chciała pomóc, ale jak mogła to zrobić, skoro nigdy nawet nie widziała małego kotka? Wtedy przyszedł jej do głowy pomysł... kto, jeśli nie Owieczka będzie wiedzieć co stało się z kotkiem! Owieczka to też zwierzątko, a zwierzątka, szczególnie tak wyjątkowe, powinny trzymać się razem, a już na pewno widzą się nawzajem! Postawiła więc swoją ukochaną Dolly na trawie i sama przyklęknęła obok.
- Dollusiu musisz pomóc - powiedziała do maskotki bardzo poważnie - Proszę Cię, to bardzo ważne. Możesz mi powiedzieć gdzie ukrył się kotek Ali? Jestem pewna, że widziałaś co się z nim stało. Proszę Cię, powiedz mi!
|