lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post - [Wampir] I będziesz pasożytem wśród własnego ludu…

Cyrus · 11-02-2008, 17:03

Choć Gwen była więźniem w jej celi niebyło krat, przynajmniej takich, które można by było dostrzec gołym okiem. Więzy ograniczające jej wolność pętały jej umysł. Miało to dobrą i złą stronę. Dobra to ta, że nic nie krępowało jej ruchów ani nie stało na jej drodze. Mogła swobodnie spacerować i podziwiać okolice. Złą natomiast była ta myśl, że jeśli oddali się zbyt daleko od swego „ojca” znów odezwie się ten nieznośny, kłujący ból w głowie. Myślenie o tym nie wprawiało ją w dobry nastrój więc skupiła się na podziwianiu piękna nocy, nie, właściwie to na podziwianiu piękna bycia wampirem w taką noc jak ta.
Będąc młodą wampirzycą wciąż zachwycały ją takie drobnostki jak brak odczuwania zimna, a co dopiero myśl o tych wszystkich nadnaturalnych mocach, o tym co odkryła do tej chwili i co ją jeszcze czeka.
Jej rozmyślania przerwał głos:
- Biedne niewinne dziecko.- z mroku wyłoniła się Milly.
- Jesteś w olbrzymim niebezpieczeństwie. Nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy. Muszę zasugerować głosowi Iana aby zrobił coś w twojej sprawie, może jest dla ciebie jakaś nadzieja ale raczej niewielka, nawet on niechętnie pcha się z łapami między młot a kowadło. I dotego dzisiaj ten Sabat… ale reguła jest regułą. Jak wszyscy to wszyscy. Bardziej tyczy się to twego ojca niż ciebie ale też w zebraniu będziesz musiała towarzyszyć.
- Jaki Sabat? Jakie zebranie?- rozpoczęła serię pytań Gwen.
-Milcz!- groźny głos rodzica zabrzmiał w jej uszach i ścisnął umysł i gardło niczym obcęgi.
Wyczuła jego obecność tuż za sobą. Była taka wściekła na niego, że nawet się nie odwróciła i nie zaszczyciła go spojrzeniem ani powitaniem. Wiedziała jak bardzo go to zdenerwuje. Kwitując takie zachowanie chwilą milczenia po chwili zwrócił się do malkavianki.
- Dziękuje ci Milly za odwiedziny ale spóźniłaś się. Rozmawiałem już z Ianem i powiedział mi wszystko. Wyobraź sobie, że uznał ciebie za niezbyt przekonującą i osobiście pofatygował się aby wyjaśnić mi jak istotne jest to spotkanie i, że moja obecność jest obowiązkowa. Tak więc nie przejmuj się, wraz z Gwen przybędziemy bezzwłocznie.
- Lepiej się pospiesz Kristofer. Północ już blisko.- odrzekła Milly i zaczęła niespiesznie oddalać się w stronę cienia.
Wampir zwrócił się do swej córki:
- Wróć do hotelu i ubierz się jakoś ładnie. Idziemy na spotkanie z księciem na miłość boską.- wyraźnie wyczuwalny w jego głosie był sarkazm.
- Mam nadzieję, że nie sprawisz mi zawodu swoim niemądrym zachowaniem. Idź już.

11-02-2008, 17:03	#5
Cyrus Reputacja: 1	Choć Gwen była więźniem w jej celi niebyło krat, przynajmniej takich, które można by było dostrzec gołym okiem. Więzy ograniczające jej wolność pętały jej umysł. Miało to dobrą i złą stronę. Dobra to ta, że nic nie krępowało jej ruchów ani nie stało na jej drodze. Mogła swobodnie spacerować i podziwiać okolice. Złą natomiast była ta myśl, że jeśli oddali się zbyt daleko od swego „ojca” znów odezwie się ten nieznośny, kłujący ból w głowie. Myślenie o tym nie wprawiało ją w dobry nastrój więc skupiła się na podziwianiu piękna nocy, nie, właściwie to na podziwianiu piękna bycia wampirem w taką noc jak ta. Będąc młodą wampirzycą wciąż zachwycały ją takie drobnostki jak brak odczuwania zimna, a co dopiero myśl o tych wszystkich nadnaturalnych mocach, o tym co odkryła do tej chwili i co ją jeszcze czeka. Jej rozmyślania przerwał głos: - Biedne niewinne dziecko.- z mroku wyłoniła się Milly. - Jesteś w olbrzymim niebezpieczeństwie. Nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy. Muszę zasugerować głosowi Iana aby zrobił coś w twojej sprawie, może jest dla ciebie jakaś nadzieja ale raczej niewielka, nawet on niechętnie pcha się z łapami między młot a kowadło. I dotego dzisiaj ten Sabat… ale reguła jest regułą. Jak wszyscy to wszyscy. Bardziej tyczy się to twego ojca niż ciebie ale też w zebraniu będziesz musiała towarzyszyć. - Jaki Sabat? Jakie zebranie?- rozpoczęła serię pytań Gwen. -Milcz!- groźny głos rodzica zabrzmiał w jej uszach i ścisnął umysł i gardło niczym obcęgi. Wyczuła jego obecność tuż za sobą. Była taka wściekła na niego, że nawet się nie odwróciła i nie zaszczyciła go spojrzeniem ani powitaniem. Wiedziała jak bardzo go to zdenerwuje. Kwitując takie zachowanie chwilą milczenia po chwili zwrócił się do malkavianki. - Dziękuje ci Milly za odwiedziny ale spóźniłaś się. Rozmawiałem już z Ianem i powiedział mi wszystko. Wyobraź sobie, że uznał ciebie za niezbyt przekonującą i osobiście pofatygował się aby wyjaśnić mi jak istotne jest to spotkanie i, że moja obecność jest obowiązkowa. Tak więc nie przejmuj się, wraz z Gwen przybędziemy bezzwłocznie. - Lepiej się pospiesz Kristofer. Północ już blisko.- odrzekła Milly i zaczęła niespiesznie oddalać się w stronę cienia. Wampir zwrócił się do swej córki: - Wróć do hotelu i ubierz się jakoś ładnie. Idziemy na spotkanie z księciem na miłość boską.- wyraźnie wyczuwalny w jego głosie był sarkazm. - Mam nadzieję, że nie sprawisz mi zawodu swoim niemądrym zachowaniem. Idź już. __________________ When the man meets force that he can not destroy, he destroys himself instead. What from of plague are you?