Ree

4.
Półelfy to nieliczna rasa, potomstwo ludzi i elfów. Mimo, że Dunedainowie, Korsarze i Czarni Numenorejczycy mają w swych żyłach krew elfów (a nawet Majarów), to ich pokrewieństwo z elfami sięga tak dalekiej przeszłości, że nie nazywa się ich półelfami. Prawdziwe półelfy pochodzą ze związków elfów i ludzi. Po osiągnięciu dojrzałości półelf musi zdecydować, czy będzie żył jako śmiertelny człowiek, czy tez jako nieśmiertelny elf. Elrond z Rivendell wybrał los nieśmiertelnego, zaś jego brat Elros – pierwszy król Numenoru – wolał pozostać śmiertelnikiem. Ci, którzy wybiorą los ludzi, otrzymują Dar Śmierci i nie są tak związani z Przeznaczeniem jak ich elfi krewniacy.
Półelfy są silni i smukli, mniej potężni niż ludzie, ale bardziej niż elfy. Mają delikatne, ostre rysy. Mężczyźni ważą przeciętnie 85 kg, zaś kobiety 60 kg przy wzroście odpowiednio 180 cm i 170 cm. Mają jasną cerę, zazwyczaj brązowe lub czarne włosy i szare oczy. Są bardzo wytrzymali na trudy, potrzebują tylko 4 godzin odpoczynku na dobę: sen dla śmiertelnych zaś medytacja dla nieśmiertelnych. Śmiertelne półelfy żyją 250-500 lat. Są prawie niewrażliwe na choroby i naturalne przypadłości. Widzą doskonale w ciemnościach przy świetle gwiazd czy książyca.
Ubierają się zróżnicowanie, ale zazwyczaj ich odzież jest dobrej roboty i pięknie, subtelnie zdobiona. Ulubionymi kolorami są głęboki błękit i zieleń, szarości i szarozielony, srebrny i biały. Żyją zazwyczaj w odosobnionych kryjówkach lub siedzibach albo pomiędzy elfami. Są zaprzysięgłymi wrogami orków.

5.
Hobbici są najmniejsi spośród ludów, posługujących się mową – przeciętny wzrost waha się pomiędzy 60 a 120 cm, zazwyczaj są grubi lub krępi. Mają także wielkie, owłosione stopy – niekiedy wręcz kudłate.
Istnieją trzy podstawowe szczepy hobbitów: Harfootowie, Fallohidzi i Stoorowie. Fallohidzi są najwyżsi (przeciętnie 110 cm, 30 kg mężczyźni, 105 cm, 28 kg kobiety). Mają jasną skórę i ze wszystkich grup najbardziej przypominają ludzi. Jest ich jednak niewielu i niektórzy z postronnych mylą ich z otaczającymi społecznościami ludzi.
Najliczniejszym plemieniem są Harfootowie. Są najmniejsi (przeciętnie 103 cm, 24 kg mężczyźni, 100 cm, 22 kg kobiety) i mają najciemniejszą, brązową skórę i włosy. Nie rosną im brody, są typowymi hobbitami.
Stoorowie są najmocniejsi wśród hobbitów i często wydają się niżsi niż niektórzy z Harfootów ze względu na krępą budowę ciała. Zazwyczaj jednak są nieco wyżsi niż Harfootowie i niżsi niż Fallohidzi (przeciętnie 107 cm, 29 kg mężczyźni, 102 cm, 28 kg kobiety). Mają nieco inną karnację, choć ich kręcone, brązowe włosy przypominają ich niższych krewniaków. Jednak cechą, która najbardziej wyróżnia Stoorów są wielkie dłonie i stopy (wielkie nawet wedle hobbickich standardów), często noszą też brody.
Hobbici wyróżniają się wytrzymałością, podobną do tej, z której słyną krasnoludy i orkowie. Przyciśnięci koniecznością, mogą przebyć wielkie odległości w trudnym terenie, choć zazwyczaj wolą częste posiłki i odpoczynek. Żyją 90-110 lat, zaś dojrzałość osiągają w wieku 30 lat. Ich stopy i dłonie są odporne na zimno i gorąco. Wobec tego niemal zawsze chodzą boso. Są bardzo zręczni, poruszają się zwinnie i cicho. Ich długie, zdumiewająco zręczne palce pozwalają im wyrabiać znakomite przedmioty. Także dzięki nim, między innymi, hobbici mają reputację doskonałych złodziei.
Hobbici ubierają się w szaty z płótna lub wełny – koszule, spodnie opadające do kostek i jasno barwione kaftany. Czasem nakładają kapelusze, rzadko jednak wdziewają rękawice czy buty.
Zamieszkują oczywiście Shire, znajdujący się w centrum Eriadoru.