Avaron

Uśmiech słodki jako ten miód i maliny na ustach Ericha się pojawił. Dłoń na ramieniu trupio pobladłego Xaviera położył i z lekka się zataczając krok w przód chybotliwy uczynił szeptem cichym i sykliwym swemu towarzyszowi oznajmiając:

-Jak się zacznie leć po wykidajłę... - Urwał szybko i jeszcze jeden krok ku opryszkowi postąpił by zatrzymać się w bezpiecznej odległości od jego zardzewiałego majchra.

Jeszcze szerzej się wyszczerzył choć zdawało by się to już nie możliwe i tak oto do tamtych mówić począł tonem mocno bełkotliwym:

-W miasto idziemy drodzy panowie na wino i dziewki mamy smak! Chwała naszemu pięknemu miastu, chwała powiadam, że takie piękne i tyle możliwości radosnego spędzenia czasu daje! - Tu przerwał beknął donośnie usta w wielce dworski sposób przysłaniając zdobną w pierścienie dłonią, a gest ten tak mocno nim zachwiał, że aż równowagę stracił z lekka się kolebiąc na. -Jak zatem będzie dzielni obwiesie z nulnijskiej ulicy? Zaprowadzicie spragnionych rozrywek ludzi do wodopoju wszelkiego szczęścia? To jest prowadźcie zaraz do burdelu! - Zakończył ostrym tonem rozkazu, a wzrok jego ostry wbił tego jegomościa, który przed nim z nożem stał.

Czekał tylko na to by ten zakłopotane spojrzenie wbił w swego przełożonego. A gdy tylko tak się stanie zdobny trzewik Ericha z zaskakującą szybkością pomknie ku skrytej w spodniach męskiej dumie obdartego napastnika, a niby to przez przypadek oparta na boku dłoń bakałarza wyrwie na wolność cienkie ostrze, pięknej roboty rapiera, który to cały czas obciąża Erichowy pas...

 

__________________
"Co będziemy dzisiaj robić Sarumanie?"
"To co zwykle Pinki - podbijać świat..." by Marrrt