| Jedną z osób przy stole jest drobna kobieta o włosach koloru świeżo opadłych kasztanów. Jedząc pochyla twarz tak, że brązowe fale opadają, nie tyle nawet zasłaniając, ile ocieniając rysy jej twarzy. Widać, że jest głodna, bo swoją kaszę po prostu pochłania, od czasu do czasu strzelając jedynie oczyma na boki. Najwyraźniej kawałki kurczaka w potrawce wydają się jej o wiele bardziej godne zainteresowania od gości przy innych stolikach. Raz tylko spojrzała na jednego z towarzyszy i uśmiechając się delikatnie kącikiem ust poprawiła szybkim ruchem ręki opadające na twarz włosy, prostując się o ile można jeszcze siedzieć bardziej prosto. Dystyngowanym ruchem sięgnęła po swój kufel i upiła maleńki łyczek piwa, ocierając potem usta serwetką. Znowu na jej ustach zaigrał tłumiony uśmiech i powróciła do milczącego pożerania swojej porcji kaszy z kurczakiem. |