Skoro wystawiłem Ci jakieś tam oceny, muszę dać uzasadnienie.
Na kolana nie powala, przynajmniej nie mnie, ale nie o to chodzi. Ważniejsze jest, żeby ćwiczyć się w częstym pisaniu, szlifować talent, aby raz na jakiś czas napisać coś naprawdę wyjątkowego.
Przeczytałem do końca, choć nie ukrywam, że miejscami musiałem czytać niektóre fragmenty po kilka razy. Nie wynika to bynajmniej z tego, że ciężko mi było zrozumieć, co chciałeś przekazać (piszesz zbyt dosłowne), lecz niestety tempo jest ciut monotonne, a opowiadanie jakby suche, albo raczej - płaskie. Przy jednoczesnym użyciu zdań prostych i dość krótkich, jeszcze bardziej potęguje to (delikatnie mówiąc) nieciekawe wrażenie. Jak zauważyła pierwsza przedmówczyni (zdecydowanie subtelniej
) forma jest po prostu nudna. Jeśli to był po części zamierzony efekt, to z pewnością jak już sam zauważyłeś znacznie przesadzony. Moim zdaniem musisz popracować przede wszystkim nad warsztatem, skoro pomysły masz, jak widać całkiem nawet niezłe.
Kilka luźnych uwag:
Cała masa niepotrzebnych miejscami przymiotników. Postaraj się tworzyć opisy naturalniej, aby nie zostawiać posmaku sztuczności, zostawiając za to miejsca czytelniczej wyobraźni, np.: swe kroki, młyn wodny, tętnica szyjna (jest zaraz obok gardła przecież
) - zbędne opisy rzeczowników.
Nagromadzenie powtórzeń (niebotyczne!) to kolejny słaby punkt stylistyczny, więcej synonimów.
Szwankuje narracja w czasie przeszłym - unikaj nieustannych form był, było, były, była.
Zdecydowanie zbyt często zaczynasz budować zdania od "Gdy".
Takie jest moje pierwsze wrażenie.
Bardziej ważną kwestią jest, że chyba nie bierzesz sobie do serca życzliwej krytyki, bo przynajmniej edycja literówek, czy przecinków byłaby na miejscu (chociaż z tym to i ja mam największe, zaraz obok ortografów trudności)
Dodaję Ci pozytywnej reputacji, za to że masz chęć do pisania i chcesz dzielić się z tym z innymi.
Moja rada: przemyśl uwagi i najlepiej napisz te opowiadanie jeszcze raz
Najważniejsze jest, żebyś nie przestawał pisać coraz lepiej.
Pozdrawiam