| - Estiosie... Nie wiem co Ci odpowiedzieć. Mogę Ci tylko podziękować i czekać niecierpliwie na poranek. Nie wiesz jak wielką dałeś mi nadzieję. W sumie to nic wielkiego ale zawsze jest szansa, że ona będzie wiedzieć, coś co mi pomoże. - Seguro wstał i przemierzał pokój w jedną i druga stronę. Nerwowo przebierał drobnymi stópkami. Nie wiedział czy położyć się spać, czy czekać całą noc. Przez jego myśli przebiegały najróżniejsze pomysły i najróżniejsze scenariusze.
- Przyjacielu połóż się spać. Do rana jeszcze daleko a tym swoim chodzeniem nie pozwalasz mi spać. Zobaczysz wszystko się ułoży i kto wie może za jakiś czas znajdziesz swojego ojca. - Estios powiedział to dość zdecydowanie. Czuć było że jest śpiący. Seguro zauważył to i postanowił przestać chodzić i położył się na posłaniu z mchu. Niestety nie mógł zasnąć i całą noc dręczyły go przeróżne wizje. Zastanawiał się co będzie jeśli ojciec umarł? Nie miał przyjaciół w swej wiosce to tutaj znalazł przyjaciela i życzliwość. Mimo to musi udać się tam by dowiedzieć się co się dzieje w jego rodzinnej wiosce. Zawsze może tu wrócić. pogrążony w rozmyślaniach odpływał powoli w otchłań snu.
__________________
Co Cię nie zabije to Cię wzmocni. |