Na kanwie samego Świta Mroku, jak i mrocznego, goth-punkowego klimatu powstało wiele gier komputerowych, planszowych i karciarek. Czy są one dla Was równie interesujące jak gra narracyjna? Jak oceniacie je na tle systemu fabularnego? Zapraszam do dyskusji.
Nie tak dawno temu nabyłam grę planszową
Vampire: Prince of the City opartą o realia nowego Świata Mroku, konkretnie Vampire: The Requiem, jednak nie wymagającą od graczy wiedzy na temat systemu fabularnego.
Najpierw kilka słów o fabule, tak wydawca reklamuje swój produkt:
Czy masz wszystko, czego trzeba by rządzić sekretnym i makiawelicznym światem nieumarłych?
Od niepamiętnych czasów Spokrewnieni – wampiry – skradali się niezauważeni między śmiertelnymi masami, na których żerowali. Ich świat jest ksenofobicznym, neofeudalnym koszmarem, a każdym miastem rządzi Książę, najpotężniejszy i najbardziej wpływowy ze Spokrewnionych. Słowo i czyny Księcia są niepodważalne. W dzisiejsze noce wszyscy Spokrewnieni kierują się do Księcia po ochronę, łaskę i poradę.
Książę został jednak zniszczony, a jego dziedzictwo legło w gruzach. Aura przywództwa musi przypaść komuś innemu – jednemu z Primogenu, starszych wampirów, które przewodzą poszczególnym klanom Spokrewnionych. Rywalizacja będzie zaciekła i wytrwa w niej jedynie najznakomitszy i najsprytniejszy ze Spokrewnionych.
Czeka Cię zawieranie umów, zawiązywanie sojuszy i zrywanie porozumień. Czy jesteś na tyle sprytny, podstępny i okrutny, aby stać się nowym Księciem miasta?
Gra wydana bardzo ładnie, szatą graficzną nawiązującą do do podręczników nWoDa. W dość sporym krwistoczerwonym pudełku znajdziemy pięć plastikowych figurek, 100 barwnych kart gry, kolorowa plansza, pięć kart klanowych, żetony wpływów, kości. Gra przeznaczona jest dla 3 - 5 graczy.
Teraz moja subiektywna opinia. Fabularnego Wampira to nie jest w stanie zastąpić, nawet nowego
, ale jako dynamiczna gra strategiczno-dyplomatyczna osadzona w Świecie Mroku, jest naprawdę przyjemna. Mechanika bardzo przystępna. Szybkie zwroty akcji, zmuszą do myślenia i knucia. Zawierania sojuszy, zrywania ich, normalnie jak w Camarilli dyplomacja, choć niektórzy nazwali by to obłuda
z jednej strony uśmiech, a z drugiej kołek w kieszeni, jakie to wampirze
. Wszystko po to aby zostać Księciem. Przy grze można spędzić ładnych parę godzin, bawiąc się wyśmienicie, nawet ze znajomymi którzy uważają Twoją pasję RPGową za nader podejrzany proceder i na każdą wzmiankę o sesji Wampira nie omieszkają zapytać: " Czy wy się tam po szyjach gryziecie? ". Jedynym negatywnym mankamentem jest wysoka cena
, która z pewnością ograniczy znacznie grono odbiorców, tego ciekawego produktu.