| W styczniu mój tato kończył 51 lat. Dlaczego o tym mówię? Ano dlatego, że on na równi ze mną czyta wszelakiej maści fantasy. Gustuje on w polskiej literaturze fantasy, Tolkiena nie czytał, co prawda, ale jednak fantasy lubi. Wniosek: z fantastyki nie da się wyrosnąć.
Co do RPG... cóż, nie jestem głęboko w tym temacie, ale uważam, że przy odrobinie inwencji można na sesji można poruszyć kilka trapiących nas problemów na neutralnym gruncie, ale jednocześnie zmusić do myślenia. Taka fantastyczna otoczka często pozwala odciąć się od swoich poglądów i spojrzeć na to z szerszej perspektywy. Więc i fantasy w RPG może być dojrzałe jeśli tylko ma się do tego odpowiednie podejście.
Ostatnio edytowane przez Penny : 20-02-2009 o 11:44.
Powód: Wczoraj późno było i wkradły mi się okropne powtórzenia ;)
|