Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 18-04-2009, 23:48   #4
Whiter
 
Whiter's Avatar
 
Reputacja: 1 Whiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnieWhiter jest jak niezastąpione światło przewodnie
Ostatnia noc przed zgrupowaniem drużyn była dość uciążliwa. Chęć snu zakłócały myśli tak nieskoordynowane i różnoznaczne, że paladyn nie mógł zasnąć. Przysiadł do stołu i dolał do kufla resztę dość zwietrzałego piwa którego nie mógł dopić wcześniej. Spojrzał w głąb naczynia i rozpoczął monolog grający się w jego duszy. Myśli były skierowane bardziej o przyszłości, o tym co go czeka rankiem gdy stawi się po przydział. Kiedy już utopił ostatnią myśl w kuflu wypił go jednym haustem po czym położył się spać z niemal czystym sumieniem i poukładanych myślach. Rankiem kiedy już wstał przysiadł na kraju łóżka przetarł niedbale oczy i przeciągnął się.

-Co ma być niech się stanie. – powiedział przez ziewnięcie. Kiedy postanowił wyjrzeć przez małe okienko karczemne będące w jego pokoju zdał sobie sprawę że jest jeszcze bardzo wcześnie. Ruch na ulicach powoli się zagęszczał, lecz wiadomym było że Mores ma jeszcze sporo czasu przed zbiórką. Podszedł do drugiego krzesła przy którym była ułożona zbroja, a na krześle spoczywały ubrania. Ubierał się dość powoli gdyż w założeniach była teraz godzina 6:00. Potem przez dłuższą chwile mocował się z płytami pancerza lecz poszło bez większych problemów. Ostatnimi elementami układanki jaką musiał przywdziać był miecz i tarcza.




Tarcza wyglądała dość reprezentatywnie i dobrze świadcząc o nim lecz była też zbędnym obciążeniem które mogło jedynie wadzić. Pokój był wynajęty przez niego w imię wiary , więc karczmarz baczył też o dobre imię i interesy. Pozostawienie reszty zbędnego ekwipunku było by dobrym pomysłem. Rozejrzał się jeszcze raz po pomieszczeniu, by ogarnąć wszystko po czym zszedł zjeść śniadanie. Składało się ono z pajdy chleba i jajecznicy mocno ściętej. Dość pożywny i dobry posiłek na rozpoczęcie dnia. Jako że stolik przy którym spożywał posiłek znajdował się niedaleko lady, Mores podniósł rękę i niemal wykrzyczał w formie wojskowej do karczmarza:
- Idę w sprawach oczywistych. Przyjdę potem po resztę dobytku, który jeszcze leży w pokoju i oczywiście po wierzchowca.
Karczmarz kiwną niedbale głową patrząc na paladyna który właśnie wychodził z dobytku.
-Dzień zapowiada się pełen niespodzianek- wymruczał pod nosem po czym skierował się wolnym krokiem wtapiając się w resztę rekrutów. W przeciwieństwie od większości z nich, Mores dostał rozkazy i został skierowany do tej, jak on to lubił zwać „ kompani karnej” . Poprowadzono wszystkich spod ratusza prosto na plac będący za nim, by ułożyć i odczytać drużyny. Trwało to dwie godziny… dwie długie i niepotrzebne godziny. Urzędnicy mogli poukładać to wszystko przedtem, lecz jednak woleli teraz.

-Witam was wszystkich…- ciągnął przemówienie którego i tak mało kto słuchał, lecz wszyscy jak jeden mąż ożywili się na słowa- …Nasz król Merliar każdemu członkowi ekspedycji zapłaci 50 tysięcy sztuk złota. Do tego każdy otrzyma przywileje i tytuł szlachecki.- Nagroda była niemal gargantuicznie wielka. Za tą sumę można było zrobić … wiele. Kolejne 30 minut przeminęło na czekaniu już tak nie mozolnym jak przedtem. Gra toczyła się o wysoką stawkę. Nagle padły słowa:

-Drużyna D12!! W jej skład wchodzą Madlen, Goran-syn Madana, Grimr, Silvan, Sonnilon i pomimo iż grupy powinny liczyć 5 osób to do wasze grupy należy jeszcze Mores.
-Jakże czuje się zaszczycony, iż dołączyli mnie jako tego” specjalnego”- wycedził sam do siebie. Nie był zły, gdyż nie był chciwy i rządny sławy, lecz sława to nic złego. Wręcz przeciwnie. To dodatkowy oręż do walki. Postąpił krok, a za nim następny zmierzając w stronę strażnika który stał nieopodal. Zebrało się tam 5 ludzi. Jeden z gromady przemówił:

- Witam. Jestem Goran , uniżony sługa natury. Cieszę się , że mogę was poznać.

-I ja cie witam druidzie Goranie. – Pochylił lekko głowę paladyn. Jego stosunek do druidów był dość mieszany, lecz uznawał ich za osoby mądre i spokojne. –Pozwólcie że teraz ja się przedstawię. Me imię brzmi Mores. Kapral i uniżony sługa w służbie u naszego miłościwie nam panującego króla Merliara. Mam nadzieję że nasza współpraca odniesie pożądany efekt.- starał się dobierać odpowiednio dobre słowa by wywrzeć dobre wrażenie- miło mi.
Stała nieopodal jeszcze jedna dość tajemnicza postać, zapewne kobieta. Było to dość nietypowe że kobieta podjęła się tak niebezpiecznego zadania lecz jaki fach takie ryzyko.

- Madlen- odparła druidowi i lekko skinęła głową. Widać było że albo była dość nieśmiała, albo coś ukrywała. Mores skierował się w stronę Madlen by podkreślić powagę swoich słów:

- I witam także piękną pannę która będzie, jak mniemam podróżować z nami. – Odparł z przyjacielskim uśmiechem na twarzy lekko puszczając oczko w stronę Madlen. Wyraz ten miał bardziej przełamać domniemaną nieśmiałość, i zawęzić stosunki między kompanami.
 
__________________
"Znaj siebie i znaj przeciwnika, a możesz stoczyć 100 bitew nie odnosząc porażki"
Sztuka Wojny
Whiter jest offline