Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 17-02-2006, 02:54   #21
Malekith
 
Malekith's Avatar
 
Reputacja: 1 Malekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumnyMalekith ma z czego być dumny
Jerran Korr

Na pytanie Hine'a, czy kapitan żyje, Jerran tylko mruknął coś potakująco. Tamten wyszedł, zaś on przyjrzał się czy Berry nie doznała innych obrażeń. Miała więcej szczęścia niż on, przynajmniej niczego sobie nie pokiereszowała. Pomijając fakt, że nie odzyskiwała przytomności.

Wyszedł z kabiny. Musiał znaleźć maski tlenowe. Być może zastrzyk tlenu pomoże Berry wrócić do siebie. Powoli szedł korytarzem ciągle się trochę zataczając. Nie czuł się do końca dobrze. Dotarł wreszcie do celu. Zabrał maskę i pojemnik z tlenem. Gdy wrócił do kokpitu przyklęknął przy dziewczynie. Przypiął maskę do pojemnika, otworzył zawór i przyłożył sobie do twarzy. Jeden wdech świeżego tlenu trochę bardziej go ocucił. Po czym założył maskę Berry. Miał nadzieję, że to pomoże.

Rozejrzał się po kabinie. Był niemal pewien, że i tutaj gdzieś powinna być apteczka, czy coś takiego. Jednak nigdy się specjalnie nad tym nie zastanawiał. Po chwili dostrzegł ją na ścianie, obok wejścia do kabiny. Na szczęscie twarde lądowanie jej nie uszkodziło. Podszedł i próbował otworzyć...
- Kurwa... - zaklął pod nosem. Zacięła się. Walnął w nią z całej siły, po czym jeszcze raz szarpnął. Wreszcie się otworzyła.
- Co my tu mamy... - mruczał sam do siebie - opatrunki, antyseptyk, środki przeciwbólowe...
Było tam jeszcze parę innych rzeczy, których przeznaczenie mógł jedynie zgadywać. Żałował, że niezbyt znał się na tych sprawach... ech...

Wziąwszy parę rzeczy usiadł na podłodze. Zajął się swoim czołem. Trochę antyseptyku, jałowy opatrunek. Musiał zająć się raną na czole, która ciągle trochę krwawiła. "Oż jasna cholera..." przemknęło mu przez myśl. Piekło jak diabli. Cóż... uroki zycia.

W miedzyczasie spojrzał przez okno kabiny. To co tam się rozpościerało, zaparło mu dech w piersiach. Wszędzie mnóstwo zieleni. Więcej, niż kiedykolwiek w życiu widział. Miejsce wyglądało jak prawdziwy raj. Raj czy piekło, pewnie przyjdzie im dopiero osądzić. Teraz nie był jednak skłonny do optymistycznych przemyśleń. Oparł się o ścianę przytrzymując opatrunek na czole. Przymknął oczy. Miał dość wrażeń jak narazie. Był zmęczony, bolała go głowa. "Muszę się napić" pomyślał.
 
Malekith jest offline