Elimiel Daeva

Olga Uljanow.

Pochodzi z małej wioski koło Nowosybirska. Kiedy miała pięć lat, jej matka zmarła na gruźlicę. Na skutek tego nieszczęścia wychowywana była przez ciotkę– religijną fanatyczkę chodzącą w czarnych żałobnych strojach. Ciotka była surową i wiecznie zrzędzącą osobą. Ojciec alkoholik i pedofil. Olga na skutek przeżytej w dzieciństwie traumy często ucieka w świat fantazji. Rzeczywistość myli ze światem własnych urojeń.

Ukończyła sześć klas szkoły podstawowej. Ciotka uważała, że wykształcenie nie jest do niczego potrzebne kobiecie. Jedyną osobą z którą utrzymywała dobry kontakt była jej babcia Antonina. Babcia była z pochodzenia polką, z zamiłowania zielarką i szeptuchą. To właśnie po niej Olga odziedziczyła talent do rzeczy nadprzyrodzonych - paranormalnych. Podchodzi jednak do swoich zdolności z rezerwą, uważając je za początek szaleństwa. Boi się także wizji, które ją nawiedzają. Świat duchowy nieodłącznie kojarzy się jej z maniakalnym uwielbieniem Boga przez ciotkę.

Kiedy umiera jej jedyna przyjaciółka i powierniczka babcia Antonina, ucieka z domu ciotki i zaciąga się do armii czerwonej. Zostaje sanitariuszką w oddziale zwiadowczym i trafia do Stalingradu. Ma dziewiętnaście lat, krępą sylwetkę ciała i krótkie czarne włosy obcięte na zapałkę. Jedyną rzeczą, która zwraca na nią uwagę i wyróżnia spod szarości munduru są ogromne zielone oczy.

W chwili rozpoczęcia akcji budzi się w piwnicy zbombardowanego domu. Oddział do którego należała, dzień wcześniej został rozbity przez hitlerowców. Część zginęła, część rozpiechrzła się w popłochu. Ubrana jest w mundur, wojskowy płaszcz. U boku ma chlebak w którym znajdują się bandaże i lekarstwa. Głównym jej atutem jest duży zapas morfiny.