Z pewnym zażenowaniem stwierdzam, że sam nie skorzystałem ze swojej powyższej rady i — olewając nowego Changelinga — gram teraz w starego. Oba systemy się bardzo różnią i nic nie jest w stanie zastąpić tego nostalgicznego, baśniowego klimatu, jakim charakteryzował się stary Odmieniec. Krztyna smutku, odrobina niedowierzania, garść magii i wychodzi bardzo udana sesja. Problem jest tylko taki, że diabelnie trudno dostać podręcznik do drugiej edycji. Mam co prawda wersję elektroniczną, ale czuję duży dyskomfort przy czytaniu z monitora i nie jest to moja ulubiona forma zapoznawania się ze słowem pisanym. Jeśli jednak komuś to nie przeszkadza, albo wystarczy mu wydrukowanie w kiepskiej jakości podręcznika to można grać. Tak naprawdę, to wystarczy żeby jedna, biedna osoba przestudiowała całość — nikt nie twierdził, że Mistrz Gry ma mieć łatwo
PS: Przepraszam, że napisałem dwa posty pod rząd, ale dzielą je już niemal dwa lata, a sam wątek zniknął w czeluściach forum.