Pozwolę sobie zamieścić jeszcze kilka informacji odnośnie sesji.

Nie mam gotowego scenariusza. W Nobilis przygotowywanie scenariusza - w kanonicznym tego słowa znaczeniu - przed poznaniem postaci graczy jest niepraktyczne. Wyniesieni stanowią zbyt istotną część świata. Możecie zatem być pewni, że perypetie waszych Mocy Suwerennych będą rdzeniem akcji.

Z całą pewnością niebagatelną rolę będzie odgrywała Wasza interpretacja znaczenia aspektu rzeczywistości, który wybierzecie. To nie wybór specjalnych mocy komiksowego bohatera. Ismael od Ciszy to nie tylko gość, który każdego może uciszyć - on JEST ciszą. Każdy brak dźwięku to fragment jego duszy. Gdy coś dzieje się w ciszy, on wie o tym. Niewypowiedziane myśli? Są w jego zasięgu. Jest integralnym fragmentem rzeczywistości.

Zdaję sobie sprawę, że settingowi Nobilis daleko od RPG-owej normy i trudno go w kilku słowach rekrutacji zmieścić. Odniosę się zatem do literatury. Jeżeli podobała wam się proza Gaimana czy Zelaznego, z całą pewnością będziecie się czuli jak u siebie.

Jeżeli zaś chodzi o sam styl prowadzenia. Pominę może szufladkowanie między storytelling a gamizm, dramatyzm czy symulacjonizm. Te terminy są zbyt nacechowane emocjonalnie w pewnych kręgach, by się do nich odnosić.

Prowadzę w oparciu o działania postaci graczy. Termin "wyjście poza scenariusz" nie figuruje w moim słowniku - to co postanowią PC jest scenariuszem sesji. Stosuję mechanikę, jednak nie w sposób, który dostrzeżecie w głównym wątku. Gdyby ktoś miał ochotę, będę tłumaczył szczegóły w komentarzach.

Nie wymagam znajomości systemu - czy to od strony mechaniki, czy świata. Jeśli Nobilis dla Ciebie to nowość - po prostu wymyśl Wyniesionego dla którego jego nowa rola też jest nowością. Z dowolnego powodu.

Mechaniki systemu też wcale nie musisz znać. To jest tylko narzędzie dla mnie, by zapewnić równowagę rozgrywki. Jeśli przypadkiem znasz i masz zamiar świadomie stosować, też nie będę rzucał kłód pod nogi.

I przede wszystkim - jeśli masz pytania, nie krępuj się. Odpowiem z przyjemnością.