Jeśli pozwolicie to chciałbym wtrącić swoje małe co nieco. Z uwagi na renesans rpg w moim życiu, ostatnio, wspólnie z drugą połową mojej rodziny oraz znajomymi wzięliśmy się ostro za WoD'a.
Miałem wcześniej styczność tak z Wampirem jak i z Wilkołakiem, ale część mojej ekipy takiego szczęścia nie miała. Zauważyłem, że Wampir nie sprawił nikomu większego problemu, natomiast nie potrafimy znaleźć klucza do Wilkołaka. Czym to jest spowodowane? Sądzę, że większą popularnością tego pierwszego w popkulturze. Znaczy się popularnością tej wizji wampira, której schemat można łatwo przerzucić na sesję. Wilkołak nie ma takiego szczęścia do książek (pani Rice się kłania), filmów (od Oldmana jako Drakuli począwszy, na Cruise i jego Lestacie zakończywszy) oraz (co nie mniej istotne, Bloodline miało spory wpływ na moją wizję wampira) gier.
Co wynika z tego przydługiego wstępu? Wnoszę w imieniu tak swoim, jak i innych graczy o sesję Wilkołaka. Popularność systemu jest dużo niższa, a więc promowanie go będzie miało znacznie bardziej pozytywny efekt. I jest on o niebo trudniejszy dla przeciętnego rpgowca.
Nawet po sesjach na LI widać, że Wampir radzi sobie całkiem, całkiem
