| Parker wysłuchał dokładnie słów generała.
Kurewsko mi się to nie podoba... - myślał w duchu. Ale zgłosił się tu na ochotnika i nie uśmiechała mu się dezercja. Słuchał tak jeszcze trochę słów kapitana, po czym powiedział głośniej Kurewsko, pochrzaniona sprawa.
Po zakończonej odprawie poszedł prosto do zbrojowni po swoją broń. Jechała z nim z obozu szkoleniowego. W sumie nie ma co się dziwić. Był komandosem.
Był to przepiękny M14. Miał tryb ognia pojedynczy i automatyczny i świetnie zgrane przyrządy. Wziął ją oraz rewolwer Enfield No.2, bo nigdy nic nie wiadomo. Zbrojmistrz skierował go potem po jego radio. Miał robić w tym śmiesznym teamie za łącznika, więc bez radia ani rusz. Gdy tylko wszedł do niewielkiego namiotu powitał go niski chłopaczek. Od razu było widać że to technik, a nie żołnierz. Został nagle zalany tonami informacji, które zostały "pominięte" na szkoleniu. Szyfry, tajne kody, częstotliwości i nazwy operacyjna. Został też szybko pouczony o nie wzywaniu cały czas artylerii czy nalotów, oraz o tym żeby nie naruszać ciszy radiowej. Po wyjściu z namiotu technika wraz z radiem, zapalił odprężającego skręta i powoli szedł w kierunku baraku.
__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być. |