| Chory sen, mojej własnej roboty:
- Budzę się o ósmej wieczorem - ciasto zwane ciemną masą zostaje zgniatane pod wpływem nie tylkoż siły grawitacji, lecz także kułaków. - Wyobraź sobie, że niedługo później budzę się o ósmej godzinie, lecz za oknem przyświeca światło. Nie dość, że łeb kurde nawala, to jeszcze jakieś cielsko się na mnie nawala. I to coś skrzeczy: Patataj! Patataj! - narrator skacze, wywołując trzęsienie mebli. - Patataj! Patataj! I ja, kurde, powiadam ci, miałem już mendę z siebie wywalić. A, ni wte, ni wewte ja nie mogę się ruszyć! I myślę sobie: co jest? Myślę sobie: bro zakneblowany, siora zamknięta w szafie, sąsiad lunatykiem nie jest, a swój pokój zawsze zamykam na taki kluczyk. I nikt po za mną nie ma do niego dostępu. Nawet rodzice, ha: taki oto mój skromny eugeniusz, ale do niego powróce kiedy indziej.
A gazem paraliżującym nie oberwałam. Nic nie piłam, jestem szanującym się wrodzonym abstynentem, a tu masz takie jazdy.
Nie, nie mam na myśli jazdy autokarem czy tanimi biurami podróży. Tu czytaj: uwielbiane napoje wyskokowe, ni klej, ni trawusz. Nic z tych rzeczy.
Przecież jestem poczciwym obywatelem...
Nadeszła w końcu chwila, gdy ten brechtający się cwel zlazł ze mnie.
Gdy się budzę naprawdę następnego dnia, dowiaduję się kilku wersji:
a) za dużo się napiłaś,
b) paraliż senny,
c) zmora (i że na nią podobno pomaga formułka z chlebem z masłem albo srebrny nóż [!]),
d) odnosząc się do zabobonnego myślenia, masz tajemniczego wielbiciela wśród wampirów,
e) ponieważ jednak jestem racjonalnym człekiem, opcja c i d zostaje ostatecznie obalona,
f) wersja o duchu chyba też odpada,
g) pozostaje zatem syndrom zwany paraliżem nocnym, bądź też koszmarnym snem, co do jednego się sprowadza.
Lecz zawsze spytać się można: jak komu często się to cholerstwo zdarza? I co się o tym sądzi?
Ja po krótkim dedukowaniu powiem krótko: paraliż senny. Niestety, nie rzadko taki cwel mi dokucza.
PS: Autor owego tasiemca oraz bełkotu [bądź też nie] przeprasza za niecenzuralne słowa, o ile takie wystąpiły.
__________________
Every time you abuse Schroedinger cat thought's experiment, God kills a kitten. And doesn't.
Na emeryturze od grania. |