| Parker już od wielu dni snuł się po swoim schronieniu bez celu i sensu. Czuł potrzebę wyjścia i wchłonięcia jakiegoś ważniaka, aby znowu mógł namieszać. Tak jak wtedy, kiedy podszywał się pod dyrektora Banku Światowego. No, cóż. Na brak gotówki nie mógł narzekać. Do dzisiaj nawet nie wydał ćwiartki z tego, co wtedy ukradł. Luksusowy bunkier pod samym sercem Nowego Jorku, z ukrytym wejściem w tunelach metra to tylko jeden z jego wydatków.
W niewielkiej sali, stał jego pojazd, który sobie niezwykle cenił. Zamontował w nim wiele drogich podzespołów, zawsze podszywając się pod kogoś innego. W ten sposób nikt go, nigdy nie skojarzył ze sobą. On już dawno nie żył. Ale czy na pewno? Pamiętał że miał świetną zabawę, kiedy usuwał kartoteki, które o nim wspominały. On nie istniał. Nie było go. Nigdzie.
Cyrus właśnie siedział nad basen i się relaksował. Lubił taki format odpoczynku, zwłaszcza że mało kiedy opuszczał swój bunkier. Tylko jak wychodził robić zakupy, a i wtedy nie poruszał się w swoim ciele.
Na stoliku rozległ się dźwięk telefonu. Rodzaj sygnału wskazywał na SMS. Tylko jedna osoba miała jego numer, niejaki Hammer.
"Chyba pora się spotkać z tym gagatkiem" - pomyślał.
Podniósł się leniwie z leżaka i wziął telefon do ręki. Jego podejrzenia okazały się słuszne, to był Hammer.
"A więc zaczyna się zabawa..." - Parker uśmiechnął się w myślach.
__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być. |