Wątek: Język O
Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 11-09-2010, 22:01   #1
Ghoster
 
Ghoster's Avatar
 
Reputacja: 1 Ghoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodzeGhoster jest na bardzo dobrej drodze
Język O

Poniższy tekst ma jedynie humorystyczny wydźwięk i proszę nie traktować go poważnie. Był ponadto inspirowany językiem A autorstwa użytkownika "Henryk Pruthenia" z forum Conlanger.

Witajcie forumowicze. Oto prezentuję przed wami ukończony (prawie, ale przy takiej składni nie ma znaczenia czy wypisałem cztery czy siedemset słów) język używany przez plemię Ȍ'ọ. Język zwie się O (właściwie O̅ő) i w idei miał być najprostszym językiem używanym w mowie codziennej. Powiada on cztery samogłoski w alfabecie, ale dodając do nich poszczególne symbole fonetyczne, ich liczba wzrasta. Są to odpowiednio: Apostrof (krótka głoska) ['] oraz przedłużenie samogłoski [ ̅ ], dzięki którym język staje się o wiele bogatszy. Język jest tak prosty, że wszystkie używające go osoby nie zapisują go, ja jednak będę używał międznarodowego alfabetu fonetycznego, czyli IPA. Niestety, posiada on jedynie czas teraźniejszy i przyszły krótki (niedaleka przyszłość), przez co nie można tworzyć złożonych zdań na temat zdarzeń historycznych/wczorajszej kolacji. Bardzo ważną rolę odgrywa tutaj gestykulacja i mimika, dlatego postaram się opisać jak najdokładniej każde słowo. Szyk zdania jest bardzo prosty, taki jakim posługiwała się greka, język tajski bądź suahili, czyli SVO (Podmiot - Orzeczenie - Dopełnienie).

Alfabet:
Oo : [o˧]
Ọọ : [o'˧]
Őő : [o˥]
Ȍȍ : [o˩]

Zaimki:
Zaimki są dodawane do czasownika jako przedrostek, jednak w mowie są traktowane jako oddzielne słowa. Problem pojawia się, gdy ktoś chce wskazać jako obiekt siebie i grupę ludzi jednocześnie, ponieważ w języku O nie ma słowa "My", należy to wyrazić zdaniem "Ja i oni", wskazując na siebie, a następnie zamaszyście zaznaczając grupę ludzi.
Oo : [o.o˧] : Ja - Wskazując palcem wskazującym na siebie.
Ọō : [o'.oː˧] : Ty - Wskazując palcem wskazującym na obiekt.
Ọọő : [o'.o'.o˧˧˥] :Wy - Wskazując zamaszyście rękami na grupę osób będących obiektem.
Ȍő : [o.o˩˥] : On/Ona/Ono - Wskazując kciukiem na obiekt, tak samo jak w tureckim, nie rozróżnia się płci osób trzecich.
Ȍőȍ : [o.o.o˩˥˩] : Oni - Wskazując zamaszyście ręką na grupę osób będących obiektem.
Zaimki dzierżawcze wyewoluwały w jęzku O dopiero pod koniec ery Ȍoo, dlatego nie są tak oczywiste i trzeba się ich wyuczyć. Polegają na zakryciu oka całą dłonią podczas wymawiania zwykłego zaimka.

Słownik:
Ő̅ : [oː˥] : Tak - Opcjonalne kiwanie głową w górę i w dół.
Ȍ̅ : [oː˩] : Nie - Opcjonalne kiwanie głową w lewo i prawo.
Ọȍő : [o'.o.o˧˩˥] : Człowiek
Ő̅oo : [oː.o.o˥˧˧] : Lew - Opcjonalne pokazanie palców przy ustach na znak kłów lwa.
Ọoȍ̅ : [o'.o.oː˧˧˩] : Mówić - Opcjonalne otworzenie ust na znak mówienia przy mówieniu.

Język O jest bardzo elastyczny, ponieważ dana zbitka samogłosek może znaczyć to samo, zależnie od gestykulacji, ponadto pozwala na swobodne tworzenie słów na bierząco za pomocą mimiki i pokazywania znaków rękami. Trzeba jednak uważać na tworzenie zdań. Zawsze czasownik stoi przed dopełnieniem, a podmiot przed czasownikiem. Ponadto zazwyczaj przymiotniki stanowią osobne zdania, które są wypowiadane tuż za zdaniem właściwym. W języku O nie rozróżnia się kolorów.
Przykład:
Oo Ọoȍ o Ő̅oo : [o.o˧ o'.o.oː˧˧˩ o˧ oː.o.o˥˧˧] : Ja mówię o lwie - Opcjonalna gestykulacja ze słownika.

Prosiłbym o waszą opinię na temat tego języka oraz ewentualną krytykę. Jeśli coś napisałem źle (fonetyka IPA mi nie wchodzi), prosiłbym o dokładne zaznaczenie każdego błędu.
 

Ostatnio edytowane przez Ghoster : 11-09-2010 o 22:04.
Ghoster jest offline