| W pełnym umundurowaniu, nie wykluczając nawet czapki oficerskiej, wszedł do kolejnego upalnego pomieszczenia, w którym już czekał admirał. Korzystając z chwilowego zamieszania wynikającego z przywitania się wszystkich ze wszystkimi, ukradkiem odpiął jeden z guzików marynarki. Szybko przywitał się z każdym, zasalutował admirałowi i usiadł do stołu.
Matthew był człowiekiem dobrze zbudowanym w wieku 43 lat. Będąc prawidłowo umundurowany, od typowego żołnierza odróżniało go tylko jedno: długie włosy, za które nie raz był karcony przez przełożonych. Jednak to był jedyny jego „odchył” od stereotypowego wojaka.
Nie było to jego pierwsze spotkanie z admirałem Johanesen’em. Podczas służenia we flotach Ligi Ludzkości parę razy miał okazję brać udział w akcjach pod jego dowództwem. Podziwiał go, wiedział, że taki człowiek może wiele. Wygrali z nim przecież nie jedną bitwę.
Gdy wszyscy siedzieli, Matt rzucił okiem na PDA. Nie zagłębiał się w te informacje dokładnie, postanowił zrobić to po odprawie.
- Zostaniecie wysłani jako eskorta statku badawczego kapitana Hansa Gertera. Ma on potwierdzić prawdziwość skanu. Nie możecie wykonać bezpośredniego skoku, ponieważ Inacy mogą wykryć waszą obecność. Wymiarem zerowym pokonacie pół drogi. Następna jej część to miesiąc podróży w eskorcie, tydzień badań i powrót. Pytania ?
Pierwszy odezwał się przedstawiciel Departamentu Wywiadu, później ktoś jeszcze. On sam poczekał, aż admirał odpowie na te pytania i nikomu nie przerywając zapytał:
- Zakładam, że ciągła obecność nieprzyjaciela w sektorze I18 jest niemal pewna. A jeżeli chodzi o drogę którą obierzemy eskortując statek badawczy, jakie jest prawdopodobieństwo spotkania na niej wroga?
|