| Jego rozmyślania i zabawę z nieznaną technologią przerwały pytania drugiego z wezwanych, którego pani inkwizytor nazwała Haxstes. Też był inkwizytorów, pewnie niższym rangą od Octavii. Coś co niepokoiło Revana to była jego cera. Dotąd podobnych mu widział tylko pośród znienawidzonych najeźdźców.
Jego pytanie nie pozostało bez odpowiedzi, chociaż ta była dosyć niejasna. Wyjaśnień Octavii Revan słuchał tylko do momentu gdy mówiła o jakiejś florze, ponieważ swoją uwagę skupił na czymś innym, dokładnie na jej wydatnym biuście, który w tym momencie w pełni swojej okazałości znalazł się na przeciw niego. Poczuł że w tym momencie za żadne skarby żadnego ze światów nie może wstać, żeby nie było wstydu. Jak ona się różniła od tych kobiet, które do tąd poznał. Największą różnicą było to, że inkwizytor mogła się umyć kiedy tylko chciała i mogła sobie zapewnić wszelkie wygody.
Prawie się ucieszył, gdy swoje pytania zadał marines, który przedstawił się wcześniej jako Ragnar Gumund.
__________________
Gdy cię mają wieszać w ostatnim życzeniu poproś o szklankę wody, nigdy nie wiadomo co się stanie zanim ją przyniosą. |