| Mi się DA2 bardzo podoba.
Najłatwiej będzie się odnieść do tego co Qumi napisał, więc to czynię:
Wyczekiwałam na DA2 na tyle długo, że brak widoku taktycznego mnie nie zdziwił. Ekipa BioWare zebrała się w sobie i wprowadzili nowy sposób na prowadzenie walki w RPG. Oklaski za odwagę, wyszło jak dla mnie naprawdę przyzwoicie.
Craft - oniemiałam. Zupełnie jakbyś nie załapał o co chodzi. A chodzi o to, że znajdujesz źródło z którego rzemieślnicy czerpią surowce i ci oferują własne wyroby. Hm, całkiem sprytne. W szczególności, że zakupy można zrobić w domu przy stoliku.
Skille - Ulepszenia są przydatne kiedy zależy ci na ilości zużytej many/wytrzymałości. Co z tego, że wojownik będzie miał tysiąc umiejętności, jak many starczy mu tylko na rzucenie trzech? I - są kompilacje i różne mixy. Na przykład Krwotok działa skuteczniej przeciwko chwiejącym się przeciwnikom. Natomiast kiedy ktoś jest zamrożony to wojownik używając byle skilla może go przerobić na proszek.
Bohaterowie Niezależni - uważam, że to co było możliwe w DA:O, czyli floodowanie rozmowami towarzyszy było po prostu bezsensowne i nienaturalne. Mogę się zgodzić, że dialogów jest ciut za mało, ale rozwiązania z rozmową - questem nie nazwałabym chybionym.
Co do postaci. Anders w DA:Awakening i DA2 to dwie różne postacie. Albo jedna ta sama tylko wykastrowana. Pech. Na szczęście Varric i reszta ratuje sytuację.
Co mi się rzuciło w oczy, a nikt o tym jeszcze nie wspomniał to uproszczenie rozgrywki. Taktyki podane na tacy jak się patrzy, nic nie trzeba poprawiać. Na poziomie normalnym po rozpoczęciu walki bez wahania można wyjść i zrobić sobie herbatę. |