| W końcu wszyscy byli wolni. Jednak mimo to, ich sytuacja nie wydawała się być najlepsza. W każdym bądź razie, wyjście było tylko jedno... dosłownie.
Szrama rzuciła krótkie spojrzenie na ostatniego z towarzyszących jej mężczyzn. Bard. Lubiła bardów. Znali różne fajne sprośne piosenki. Chociaż ten gadał coś o jakiś balladach i tym, że wszyscy będą znali imię... więc to chyba jakiś lewy bard. Jakieś ballady by śpiewał... Ale cóż, nie można mieć wszystkiego!
Kobieta obejrzała niepewnie korzenie, które znajdowały się w tunelu.
- Nie wiem jak wam, panowie, ale mi się to nie podoba... – mruknęła. – Im szybciej się stąd zmyjemy, tym lepiej – to powiedziawszy zabrała się do wykonywania zamierzenia. Ruszyła korytarzem przed siebie, sunąc wzdłuż ściany, uważając, żeby nie wleźć na korzenie i cały czas uważnie nasłuchując kroków bądź jakichkolwiek innych głosów z korytarza przed nią.
__________________
"To, jak traktujesz koty, decyduje o twoim miejscu w niebie." - Robert A. Heinlein |