pawelps100

Heinrich siedział w swojej komnacie i intensywnie rozmyślał. Po raz pierwszy od dłuższego czasu miał szansę się wykazać przed hrabią. "Może nawet dostałbym w lenno wioskę?". Takie myśli kłębiły się w głowie jeszcze całkiem młodego szlachcica. Niestety, między nim a realizacją tego celu stał jeden poważny problem, a nazywał się on Renald Swann. Szlachcic słyszał różne plotki o tym człowieku. Od razu jak się pojawił, z miejsca zyskał antemę hrabiego."Co z nim począć?" Z tymi myślami w głowach Heinrich położył się spać.
Następnego dnia z samego rana przystąpił do porannej toalety. Wiedział, co wielu ludzi na dworze o nim myśli, ale się tym nie przejmował. "Przynajmniej są efekty dbania o siebie", pomyślał zadowolony szlachcic.
Z lustra patrzył na niego człowiek, o którym od razu można było powiedzieć, że pochodził z wyższych sfer.
Po skończonej toalecie i śniadaniu von Staden udał się na dziedziniec. Gdy zszedł, wszyscy już czekali tylko na niego. Jak na szlachcica przystało, przywitał się tylko z równym mu urodzeniem.Słowa młodzika potwierdził skinieniem głowy jako znak, że go usłyszał i że przyjmuje to do wiadomości. Rzeźnika zignorował kompletnie. Dziewczynę zlustrował od stóp do głowy okiem rasowego znawcy kobiecej urody."Urodziwa dziewka", pomyślał szlachcic. Jednak noblesse oblige zawsze jest w mocy i Heinrich nie odezwał się do niej także. "Przynajmniej na razie",od razu dodał w myślach.
Po przedstawieniu się von Staden ruszył konno na przedzie razem ze Swannem. Przynajmniej wszystko dobrze się zaczynało, pomyślał ruszając w drogę.