Silon niepewnym krokiem udał się na wezwanie rady zakonnej. Z jemu nieznanej przyczyny został wezwany w trybie natychmiastowym do stawienia się przed Mistrzem. Chwile niepewności rozwiały wyjaśnienia rady, które przyjmował do wiadomości, nie odzywając się wcale.
- usłyszał na zakończenie. Podnosząc wzrok na Wielkiego Mistrza Ultramarines Silon zacisnął swoją prawą pięść i podniósł ją do piersi. Na jego zbroi wymalowany był w tym miejscu Imperialny orzeł. Skinął głowa na znak zgody i służby. Nie potrzebował żadnych wyjaśnień. Teraz już wiedział, że bezgranicznie odda się walce z wrogami Imperium.
Po niedługiej podróży krążownik, jakim został transportowany wraz z grupą wybrańców, przycumował do Singlilium. Ślubowania oraz rytuały rozpierały jego dumę, jednak nie dał tego po sobie poznać innym. Wiedział bowiem, że został rekrutowany po to, by zapełnić świeżo powstałą lukę w szeregach Inkwizycji. Prowadzący grupę skryba wyraźnie zwrócił na ten fakt uwagę Silona.
Gdy dotarli na miejsce, Odstawił swoje rzeczy przy jednym z łóżek i położył się pogrążając w oczekiwaniu. Obserwował ukradkiem zebranych, jednak nie w głowie było mu odzywać się jako pierwszy. Wiedział, że przyjaźni gadaniem nie zdobędzie
"Prawdziwego brata poznasz walcząc z nim w ramię w ramię."- myślał, a jego umiejętności zdradzały przecież oznaczenia na pancerzu.