| "Strategiczna siła"
Ta mechanika poprzewracała mi w głowie, czytajcie więc i inspirujcie się. Kostki używane w tej grze to zwykłe sześcienne K6, a poziom trudności dla każdego testu wynosi 10. Gracz podejmując jakąś akcję określa pulę kości, którą będzie rzucał, przez sumowanie bonusów wynikających z cnoty, giri, aspektów itp. Po rzucie sumuje wyniki z poszczególnych kości i jeśli wynik przewyższa 10 gracz otrzymuje "przywilej". Gracz nie musi rzucać wszystkimi kośćmi, które uzbierał do danej akcji i niektóre z nich może zostawić na "zakład". I teraz miód czyli czym jest "przywilej" i czym jest "zakład"?
"Przywilej" oznacza, że gracz przejmuje na moment kontrolę nad fabułą, może zadeklarować, porażkę lub sukces swojej postaci np. samuraj Hirada ucieka przed pościgiem rzuca pulą kości (opartą na cnocie siły) i otrzymuje przywilej, może teraz zadeklarować co chce zarówno to że umknął, jak i to że został złapany. Teraz o zakładach. Przypuśćmy, że gracz prowadzący Hiradę zadeklarował w poprzednim teście ucieczki dwa zakłady, test wygrał więc ma przywilej, może więc decydować o fabule i dodatkowo może dołożyć do tej akcji dwa dodatkowe wątki. Przykład: Gracz grający postacią z powyższego przykładu ma przywilej i dwa zakłady, deklaruje więc porażkę dla swej postaci. Hirada potyka się o wystający korzeń i upada wrogowie czterech samurajów otacza go. Gracz dalej ciągnie opowieść wydając zakłady. Okazuje się, że w grupie wrogów znajdują się dwaj bracia, którym Hirada kiedyś uratował matkę (pierwszy zakład). Atakują oni z zaskoczenia swoich towarzyszy i puszczają Hiradę wolno, spłacając przy okazji honorowy dług (drugi zakład). O wszystkim tym decyduje gracz, który mimo pozornej porażki uzyskał sukces, a opowieść stała się barwniejsza. Chcę jeszcze zwrócić uwagę, że mistrz gry nie musi się skupiać na szczegółowym opisywaniu wydarzeń. Przykład charakterystyczny chyba dla każdej gry:
-Gracz: Mistrzu co widzę?
-MG: Rzuć na wyzwanie mądrości.
Gracz rzuca i otrzymuje przywilej (zadeklarował jeden zakład).
-Gracz: Widzę jak dwóch samurajów próbuje zgwałcić kobietę (przywilej). Jeden z nich to syn naszego Daimyo (zakład).
To co opisałem to tylko prosty przykład, w podręczniku jest to szczegółowiej opisane z zasadami walki i akcjami spornymi.
Taka moja dygresja na koniec odcinka. Mechanika ta jest idealna pod PBF. dzięki niej skończyłyby się sytuacje w której gracze opisywaliby tylko wydarzenia które zaserwuje im mistrz gry. Sami tworzyliby fabułę, a nuda odeszłaby w niepamięć. |