Moje graczki i gracze często mieli taki problem, że bardzo przywiązywali się do swoich postaci i często mimo zmiany klimatu sesji, oni wykorzystywali swój szkic. Z drugiej strony, po paru latach gry w największą moją kampanię, do tej pory czuje tęsknote do tamtych barwnych postaci. Jakby byli żywi
Były to też inne czasy, kiedy grało się dzień i pół nocy, by znów grać cały dzień i pół nocy...
Niemniej jednak lubię od czasu do czasu zagrać kimś innym, innym niż ja sama. Niestety ciężko czasem grać cwaniaka, albo łotra kiedy jest się subtelnym i delikatnym człowiekiem. Czytając sesje nie-łotr nie zawsze odrazu wywęszy dla siebie okazje. Ale da się tego nauczyć, jeśli się chce. To są tylko momenty.
Gra na forum pozwala na zastanowienie się i przemyślenie wszystkich swoich ruchów. Podczas gry na żywo, graczki czasami wybierały tak inne od samych siebie postacie, że nie umiały nimi grać. Za mało czasu było na zastanawianie się jak postąpiła by inna osoba, rzuca się odrazu pierwszą myśl jaka przyjdzie do głowy.
Nie wiem czy inni też mają taki problem,ale ja np. nie umiem sobie z początku wyobrazić postaci. Dopiero po paru sesjach widzę ją w całości dzięki.