Nie po raz pierwszy, Arashi zastanawiał się nad światem. I swoim miejscu w nim.
Nienawidził wpadać w tak refleksyjny nastrój.
Kiedy masz nieskończone możliwości, kiedy możesz zdobyć nieograniczoną potęgę...
Powinieneś być przerażony.
Stoimy na skraju świata, zaciągając ostatni oddech przed skokiem w nieznane.
I znajdziemy tam naszą zagładę lub moc by zmienić los nasz i świata.
Tak. Ale czy przyniesiemy mu zniszczenie czy ocalenie?
O tym zadecydujemy my.
Prawda...
- Wielmożny panie. - odezwał się z lekkim zdenerwowaniem karczmarz u którego Buredo właśnie siedział - Karawana o która pytałeś za niedługo wyrusza na północ.
Wojownik przez moment zastanawiał się, po czym ruchem prawie niewidocznym dla oka podniósł leżący obok jego krzesła miecz, przewiesił na plecach i wyszedł bez słowa. Usłyszał jak za jego plecami karczmarz oddycha z ulgą.
Przerażasz ich.
Dobrze. Każdy który boi się mnie uderzyć, zmniejsza ilość krwi na moim ostrzu
Żyjesz z zabijania.
Alę czerpię przyjemność z walki. Jakiż sens ma mordowanie ludzi którzy nawet nie stanowią wyzwania?
Arashi przez moment oczekiwał na odpowiedź, która nigdy nie nadeszła.
*******
Karawana. Nic specjalnego. Czterech strażników, kilkoro podróżnych. Najwyraźniej jeden mag. Większość uzbrojona.
Jeśli do czegoś dojdzie możemy ich zabić.
Wiem. Postarajmy się jednak by do niczego nie doszło.
Arashi zastanawiał się czy tak daleko na północy ludzie o nim słyszeli. Zła sława podążą za człowiekiem jak cień, a sława Buredo była wyjątkowo zła. Gdyby ktokolwiek na niego spojrzał, ujrzałby zaiste wyjątkowy obraz. Poważna twarz, zarost, przedwcześnie posiwiałe włosy. Szaty z gładkiego materiału i dziwnego kroju. Włókna tego stroju by splecione w taki sposób że mogły zatrzymać cięcie ostrzem, ale tego nie sposób było powiedzieć po pierwszym spojrzeniu. Rękojeść długiego ostrza wystająca znad prawego ramienia. Samo ostrze również było dziwnego wykonania. Przerażające szare i dziwnie puste oczy.
Tak, Arashi był wyjątkowym człowiekiem. Na razie jednak postanowił trzymać się z dala od towarzyszy podróży. Chyba że któryś postanowiłby odezwać się do niego, oczywiście.