| — No to klops, panowie — stwierdził Pan Robert, szarpiąc gwałtownie za klamkę od drzwi wejściowych. — Chyba się zatrzasnęły... albo coś.
Podrapał się po głowie, po czym spojrzał na stojącego obok Piotra, zakłopotany tą sytuacją.
— Widzicie teraz, że lepiej jest nie wchodzić do takich miejsc — powiedział głośno. — Wszyscy mamy nauczkę na przyszłość. Ja mam taką nauczkę, że muszę lepiej pilnować Tomcia, bo on po prostu nie może się powstrzymać przed wściubianiem nosa wszędzie, gdzie się da, prawda, Tomku? — Dzieci oglądały coś na podłodze, więc Pan Robert podszedł do lady i uderzył parokrotnie w dzwonek. DING DING DING DING DING DING DING...
Zauważył wtedy coś leżącego na ladzie, toteż przyjrzał się temu bliżej. |