| Oto patrzę przed siebie widząc nieliczne listy. Gońcy dzień po dniu zjeżdżają z wszelkich prowincji wyjawiając mi imiona prawdziwych cór oraz mężów, których wydały ziemie Starego Świata. Zachwalają, przekrzykują się a moje domostwo coraz bardziej zaczyna przypominać targ. Łój spływa w dół ze świecznika sycząc jak gdyby bronił się przed kolejnym wypowiedzianym przeze mnie słowem.
Twarz mam pełną napięcia. Jednakże spod tej maski wykwita nikły uśmiech. Pewne wybory są nieuniknione, pewne natomiast mogą poczekać ... |