Ziutek

Tego już było za wiele. Poczuł się nieswojo... Ba, był przerażony. Cofał wszystko to co mówił o nierealności horrorów. Już nigdy nie powie że chciałby być w jednym z nich głównym bohaterem. Chciał tylko jak najszybciej zniknąć z zasięgu wzroku tego faceta. Gdy ten tak patrzył na Eryka w tym drugim poczęły budzić się jakieś nieuzasadnione strachy w środku, dziwne lęki mimo, że te oczy nie mogły być prawdziwe.
Miał złe przeczucia, że jakiś obcy w kapturze z oczami jak po bezpośrednim kontakcie z mydłem, które musiał sobie wcierać całą kostką na otwarte oko nie wróży nic dobrego. Dlatego najszybciej i jednocześnie najostrożniej na stopniach jak mógł zbiegł do kościoła. Jeszcze nie dotknął kamiennego podłoża nawy głównej a wydarł się:
- Nie wyłaźcie stąd! - gdy tłuste cielsko wydostało się z wąskich schodów od razu pobiegło do ostatniej ławy w nawie i zaczęło ją ciągnąć w kierunku wejścia do kościoła ale kiepsko mu to szło - Pomóżcie no! Zaraz tu wejdzie! - mógł wyglądać na obłąkanego, ale on był najzwyczajniej w świecie przerażony i zdeterminowany by zażegnać te potencjalne zagrożenie.

 

__________________
"W moim pokoju nie ma bałaganu. Po prostu urządziłem go w wystroju post-nuklearnym."