| Jeśli chodzi o Sciona, osobiście celowałbym w pewne wypośrodkowanie pomiędzy 'epickością' a 'mistycznością'. Nie wyobrażam sobie gry bez mocnej mitologicznej otoczki, ale jeśli gram boskim pomiotem chcę móc korzystać ze wszystkich przekleństw i dobrodziejstw takiego statusu. Seria czytadł o Harrym Dresdenie autora Jima Butchera fajnie pokazuje 'ucywilizowane' urban fantasy które obrazuje moje wymarzone podejście do takiego tematu. Wilkołaki polują w parkach a wampiry i magowie tłuką się na ulicach, ale wszystko - w granicach rozsądku - dzieje się w umownej sferze oddzielonej od świata śmiertelników, z niezłą akcją, zagadką i kameralną dozą rozterek głównych bohaterów. Jeśli światy mistyczne i niewtajemniczone się mieszają, to po to by dodać pikanterii albo zmusić do kombinowania, niekoniecznie z miejsca inhibitować możliwości albo wręcz udupiać niemożnością korzystania z talentów.
Nie żeby to miało znaczenie, bo jak założysz rekrutację to porwą Cię pterodaktyle albo wessie Cię zakrzywienie czasoprzestrzeni ;p
__________________
"Uproczywe[sic] niestosowanie się do zaleceń Obsługi"
Ostatnio edytowane przez K.D. : 24-05-2013 o 20:41.
|