Wprowadzenie

Zanim rozpocznę swój wywód. Chciałbym się przedstawić.
Nazywam się: Johan Openheimmer, Imperialny skryba i kronikarz.
Pierwsze strony tej kroniki zawierają pozornie nie istotne informacje. Wierzcie mi na słowo, że są kluczowe do zrozumienia całej sytuacji.
Proszę poświęcić im równą uwagę.

Chwała jedynemu Imperatorowi!
Johan Openheimmer

***


Wszystko rozpoczęło się w karczmie pod walecznym kozłem, podczas wyjątkowo aktywnej nocy.

Music

Tej właśnie nocy ów czwórka była w karczmie. Początkowo się nawet nie znali. Kiedy rozpętały się bójki każdy z nich został wciągnięty do tańca pięści i zabawy. Podejrzewam że to wzajemny podziw bojowych umiejętności ostatecznie posadził ich przy jednym stole. Niestety jedynym który został. Na szczęście nie było śmiertelnych ofiar.

***

Pod Walecznym Kozłem

Architekt tego przybytku postawił na solidną drewnianą konstrukcję z kamiennymi ścianami. Masywne okute drzwi strzegą wejścia do karczmy. Okna również posiadają solidnie wyglądające okiennice. Dach pokrywa drewniany łupek. Trzy kominy wyrastają z niego, każdy z kominów wyrzuca kłęby dymu.
Wnętrze karczmy było by przepiękne, gdyby nie rodzaj ludzi, który tam przysiaduje. Drewniana konstrukcja podtrzymuje dach na licznych belkach. Każdy bela oprawiony w blat pełni rolę mniejszego stołu z czterema krzesłami. Znajdziemy tam również większe stoły, stojące na czerech nogach z dostawionymi ławami z dwóch stron. Przy ławach jednak ktoś postanowił zaoszczędzić na oparciach. Tu i ówdzie zakrząta się kilka taboretów.
Na samym środku sali stoi kamienne palenisko, nad którym cierpliwie ruszt na świniaka czeka.
Zaś na samym tyle rozciąga się równie masywny bar. Za którym karczmarz swe trunki wlewa, oraz drzwi na zaplecze pilnuje.