| Zgadam się z Autumm w kwestii epilogów. Odnoszę wrażenie że twój problem polega na tym że za bardzo ograniczyłeś swoje pojęcie zakończenia.
Dla mnie w sesji zawsze występują dwa motywy jeden dotyczący głównego wątku fabuły itp. oraz wątek i motywacja indywidualnych postaci. W końcu każda postać czymś się kieruje co pcha ją w stronę zakończenia przygody i powstrzymuje przed odwróceniem się na pięcie i pójściem w swoją stronę. Oczywiście można nawet zrobić że postać się wplątała w całe zamieszanie przypadkowo i nie chce tu być też jakaś osobista motywacja. Bez tego w sumie postacie nie mają racji bytu bo co ? Jest bo jest ale czemu dokładnie to nie wiadomo.
Postać nie przestaje istnieć po zakończeniu fabuły i właśnie tu należy się skupić nad tym jakie zamknięcie wątku postaci zadowoli gracza.
Tyle że epilog powinien być uzgodniony z graczem a najlepiej oddany w jego ręce po uzgodnieniu, mimo wszystko nie ważne jak dobrze dogadujesz się z graczem zawsze będzie pewna rozbieżność w postrzeganiu postaci między graczem a mistrzem. Dla jednego gracza "heroiczna" śmierć postaci w finale która pozwoli im odnieść zwycięstwo będzie satysfakcjonującym zakończeniem. Inny z kolei będzie zadowolony klasycznym "zniknięciem na horyzoncie w poszukiwaniu kolejnej przygody" a jeszcze inny będzie zadowolony ze postać przetrwała całe to zamieszanie.
Co do PvP to zazwyczaj tego unikam choć zapewne konflikty między postaciami zawsze występują, dla niektórych mogą nawet być motorem napędowym. I tutaj też nie powinieneś stawiać na zakończenie "tu i teraz" niektórzy gracze mogą stworzyć całkiem fajny epilog opisujący dalszą rywalizację lub historię konfliktu i zwieńczyć to na swój własny sposób.
Po porostu zakończenie to kwestia osobista każdego z graczy i trzeba poświęcić na to trochę czasu by dojść co każdego z nich kręci i co by go zadowoliło. W jednym zakończeniu trudno będzie wszystkim dogodzić dlatego też właśnie indywidualne zakończenia ustalone z graczami będą chyba czymś co pozwoli najlepiej ich zadowolić. |