| Ten człowiek napawa mnie odrazą. Obrazuje wszystkto czym gardzę. Niestety, chcę tego lub nie, jest on moją furtką do Thomasa. Wreszcie słyszę słowa na jakie czekałem.
- Niech pan odda mi kopie tych dokumentów, które pan ma, a ja dam panu adres O'Braina.
Uddałem zawahanie, żeby do końca wypaść autentycznie. Podaję mu tekturową teczkę. Widzę błysk w oku mężczyzny. Zapewne spadł mu kamień z serca. Może być buńczuczny w swoim pysznym gabinecie. Wiem, że w istocie jest małym człowieczkiem, który boi się o swoją duszę; może po prostu sobie tego nie uświadamia.
- Ten O'Braina to niezły skurwiel. Jak sam pan zauważył broniłem w życiu różnych ludzi. Nie płacą mi za wnikanie w ich duszę, ale jestem pewien, że ten gliniarz zabił swoją córkę. W jego oczach widziałem coś co czai się tylko w spojrzeniu degeneratów i prawdziwych zboczeńców.
Zapamiętuję sobie te słowa. O'Briana widziałem tylko w metrze. Tamto miejsce wyczyniało różne sztuczki z percepcją. Wciąż chcę wierzyć, iż poszukiwana przeze mnie osoba jest niewinna. Tak czy inaczej, przeświadczenie Lockharda co do O'Briana oraz fakt, że bronił go, tylko dopełnia wizji tego pierwszego. Nie mogę dłużej tu wytrzymać. Nie z taką zgnilizną moralną. Załatwiłem swoje sprawy i mogę się zbierać.
Cel jest prosty, mam go wypisany czarno na białym. |