Rozeszliście się w poszukiwaniu przedmiotów, które chcieliście zakupić. Trwało to jakiś czas, jednak w końcu udało wam się nabyć odpowiednie dla was towary. Wybór był przemyślany, a do tego staraliście się nie przekraczać funduszy. Kiedy zaś zakupy dobiegły końca udaliście się w umówione miejsce spotkania, aby wyruszyć pod ziemię.
W drodze do Studni Zambora staraliście się zasięgnąć języka od osób, które waszym zdaniem miały wiedzę na temat tego, co może was czekać na dole. Udało się wam uzyskać sporo cennych informacji.
[Każdy, kto chce plotkować niech napisze do mnie PW, wykonam dla tej osoby rzut i opiszę ładnie, co udało się zasłyszeć danej osobie.]
***
Po kilku kwadransach stanęliście przed zejściem w mroczną głębinę. Stunia Zambora stała przed wami otworem, posiadaliście w końcu ważne przepustki. Prawodawcy pilnujący zejścia byli uzbrojeni po zęby i łypali na was podejrzliwie, jakby chcieli powiedzieć, abyście nawet nie myśleli o jakimkolwiek przemycie. Schodząc schodami minęliście sługę, którzy wracął na górę z wypchanym workiem przerzuconym przez plecy i miotłą w drugiej ręce. Zaczepiony odpowiedział, że pracuje zamiatając schody. Faktycznie, krasnoludy dbały o czystość tego miejsca. Schody były kręte, ale w końcu dotarliście na dół.
Ujrzeliście sporych rozmiarów komnatę od której odchodziły dwa korytarze. Jeden biegł na północ, a drugi na wschód. Podłoga wykładana była kamiennymi płytami, na których walały się sterty śmieci, szlamu i gruzu. Czując chłód tego miejsca dotarło do was, że całkiem możliwe, iż zeszliście właśnie do własnego grobowca.