| Czy im się uda coś zjeść, tego Jekil nie był pewien. Niektórzy osobnicy (palcem nie pokazując) mieli dziwne skłonności do wywoływania awantur w chwilach niezbyt odpowiednich, na przykład dla żołądka. No a potem trzeba się salwować ucieczką, by za niewinność nie oberwać. Ato ostatnie było najgorsze.
Trzymając się po nawietrznej w stosunku do Skaliego Jekil ruszył do karczmy.
Ostrzeżony chlupotem i komentarzem krasnoluda ominął błotnistą pułapkę i wszedł do wnętrza.
Altdorfski przybytek dla wyższych sfer to nie był, ale w tamtych Jekil i tak nigdy nie bywał, więc wymagań zbytnich co do lokalu nie miał. Byle karmili w miarę dobrze.
- Śniadanie i piwo - poparł Skaliego. Stanął przy kontuarze. - Jakieś wieści ciekawe? - spytał.
Pytanie skierowane było do karczmarza, ale przy odrobinie szczęścia i poczęstowany piwem młodzian mógłby coś powiedzieć bez dodatkowej zachęty. |