Disney'owski świat niegdyś zalany był barwami i wiecznie zwyciężającym dobrem. Każdy pozytywny bohater wiódł sielankowe życie, a niepowodzenia były przypisane jedynie tym, którzy mieli złe bądź egoistyczne intencje. Izma, Cruella De Mon czy nawet Gaston, spychani byli na drugi plan, traktowano ich jak kiepski żart, nikt nie brał ich na poważnie.
W niedługim czasie, czara goryczy przelała się.

Pierwszą ofiarą Hadesa stał się Simba. Król Podziemi ewidentnie starał się, by swoimi występkami przekonać do siebie innych złoczyńców, wyświadczając im drobne przysługi. Nie trzeba było długo czekać na odzew Skazy, dla którego pomysł Hadesa, był tym, który potrafił sprostać ambicjom podstępnego Lwa.
Tymczasem na Lwej Skale, Skaza z wyrachowaniem udawał rozpacz po Simbie.

Niedługo po tym do Hadesa zgłosiła się Urszula. Wiedziona swą żądzą władzy, nie mogła znieść, że trójząb Posejdona znowu wymsknął się z jej obślizgłych macek. Pakt został zawarty niemal natychmiastowo, gdyż dla Władcy Podziemi nie było rzeczy niemożliwych, a Wiedźma miała wiele do zaoferowania.

Jednakże nie każdy czarny charakter miał ochotę na współpracę, bowiem nie każdy miał też na tyle odwagi, by ryzykować nie tylko własne życie, ale i narażać się na ponowne ośmieszenie i kompromitację.

Mickey, który jako jeden z najstarszych zapoczątkował plan schwytania złoczyńców, załamał się dość szybko. Hades podstępem zabrał Pluta, którego uwięził w ciemnej klatce na dnie hadesu. Mickey załamał się i nie był już w stanie przewodniczyć w osądach. Ze łzami w oczach błąkał się po różnych krainach w poszukiwaniu swojego psa.

Nasi bohaterowie stracili nadzieję, zaś złoczyńcy triumfowali w duchu. Teraz, kiedy byli już w swoich kamuflażach, stworzonych z magii Urszuli, mogli bez problemu wykończyć wszystkich i w końcu wziąć to, co od zawsze się im należało! W końcu mogli być "kimś ważnym" w tym świecie, każdy zacząłby ich doceniać i uwielbiać, a złe zakończenia przestałyby być dla nich pisane...

...i kiedy każdy z was już załamał ręce, chcąc się poddać, w okolicy rozbrzmiał huk wystrzału.

- Panowie, koniec z posępnymi minami - hipnotyzujący, seksowny, kobiecy głos rozpłynął się wokół każdego, jak najpiękniejsze, magiczne zaklęcie. Nim tłum się obejrzał, w głowie narastały pomysły; czy to Królewna Śnieżka przyszła na odsiecz? A może Bianka i Bernard, dwie dzielne myszy? Alicja z Krainy Czarów? Czarna Wdowa? A nie, to nie ta bajka.

- Nikomu nie pozwolę skrzywdzić mojego męża - Jessica Rabbit, znana nie tylko z wyglądu, ale i umiejętności przedostawania się do świata żywych, dzięki czemu macki zła nie mogły jej dosięgnąć, wyglądała dziś na bardzo zasmuconą.
Miała spore znajomości w wytwórni Acme jak i zaprzyjaźniona była z pewnym detektywem ze świata realnego.

Idąc noga za nogą, wprowadzała swoje biodra w hipnotyzujące kołysanie. Grupa dzielnych bohaterów oraz zakamuflowana wśród nich trójka złych istot, rozstąpiła się, by pozwolić kobiecie w czerwonej sukience przejść pomiędzy nimi i stanąć na podeście, który w Dzień, miał służyć za miejsce linczu.

- Jego też porwali. Dorwijmy ich!

Jej zgrabne dłonie przeładowały broń, a tembr głosu nabrał stanowczości. Czekała na waszą decyzję.