| "Ruda" zatrzymała się. Popatrzyła na Ciebie z miną "mój boże, jak tak można", brakowało tylko karcącego palca.
- Usiądź na chwilkę - mówiąc to, klapnęła rozkosznie (jak małe dziecko) na trawnik. - Ty chyba niewiele wiesz... Łysy nic Ci nie mówił? Nie Pytałaś go o nic?
Rozejrzała się uważnie po okolicy, wsłuchała w świergot ptaków (co ciekawe, teraz, gdy łapiesz oddech, serce wali jak oszalałe wyrażnie je słyszysz, czego nie przypominasz sobie wcześniej). Wszystko nagle wydaję się śmieszne.
Zwyczajny park, lub jeśli ktoś lubi nazywać rzeczy po imieniu ogród w stylu angielskim. Nawet jacyś ludzie pojawili się w zasięgu wzroku.
- Jak w kalejdoskopie... - Przeniosła wzrok na Ciebie - pytaj, bo widzę że jesteś zagubiona. Masz już jakiś plan? - przyjrzała się uważniej. - Ty chyba jeszcze nie do końca wierzysz w to co widzisz. Nie śpisz, to nie jest sen. Gwarantuję. Mogę Cię nawet uszczypnąć - uśmiechnęła się łobuzersko.
Jej dłoń zaczeła się powoli zbliżać "idąc" na dwóch palcach. Masz przeczucie, że z tym szczypaniem, to wcale nie żart. Co do przeczuć na temat jej orienatcji nie masz wątpliwości...
__________________
Znowu boli (blog)... |