Gnom na słowa Gnorsta zrobił taką samą minę jak kilka chwil temu karczmarz. Nie dowierzał własnym uszom, już miał coś powiedzieć, gdy wtrącił się Jorebha i zalał go potokiem słów, który został kontynuowany przez wypowiedź Colina. Przewodnik karawany zrezygnował z chęci odpowiedzi i dał mówić młodzieży.
Gdy wszyscy powiedzieli co mieli do powiedzenia patrywali się w gnoma, wyczekując, że teraz coś powie. Ten weschnął i wskazał ręką na pustą ławę
-Usiądźcie. Widzę, że palicie się, żeby stąd wyruszyć. Nie dziwie się wam, też lubię podróżować, w końcu taki wybrałem sobie zawód. - zaśmiał się
-No ale też nie oszukujmy się. I ja wiem i wy wiecie, że wasze osiągnięcia są tylko zlepkiem dobrze ubranych w formę opowieści wyssanych z palca. Jednak są dwie rzeczy, które przemawiają na waszą korzyść. Młodość i zapał. Tutaj, w Orilonie, nie znajdę innych chętnych. Tu każdy zajęty jest własnym polem lub sadem, nikt, poza młodymi, nie marzy o podróżach przez niebezpieczne trakty.- na chwilę przerwał, po czym podjął dalej
-Nazywam się Gelbus Berrycrank, jestem przewodnikiem karawany, która zmierza do Beregostu. Trafiliśmy tutaj, do waszej wioski, gdyż chcieliśmy zaoszczędzić drogi jadąc ze Scornubel do Bedrusk i zjechaliśmy z traktu. Szukam pomocy i ochrony dopiero teraz, gdyż gdy w drodze mijaliśmy inne karawany lub podróżnych to ostrzegali nas o problemach z bandytami na szlaku pomiędzy Bedrusk a Beregostem, a jak do tej pory udawało nam się przejechać bezpieczne. Ale strzeżonego bogowie strzegą i lepiej dmuchać na zimne. - wziął łyk ze swojego kubka, w którym było wino wiśniowe albo nawet wiśniówka, gdyż zapach tego owocu rozniósł się intensytwnie wokół.
- Nawet jeśli bym was zatrudnił, to i tak stąd nie odjadę. Jeszcze nie. Stoją na przeszkodzie trzy rzeczy. Po pierwsze, ten arecheolog z Candlekeep, zagadnął nas gdy przejeżdzaliśmy koło jego wykopalisk i zapłacił z góry, żebyśmy na niego zaczekali, także dopóki on nie skończy to musimy tu zostać. Po drugie, czekam na pozostałe dwa wozy z mojej karawany, które odłączyły się od nas i pojechały na handel do Hluthvar. Umówiliśmy się, że tutaj się spotkamy, powinny dotrzeć tu za dwa, trzy dni. Po trzecie, sołtys zakazał ruchu przez południowy most, a my musimy właśnie jechać na południe, gdyż objazem nam się nie opłaca, więc póki zakaz obowiązuje to musimy wstrzymać się z wyruszeniem. Także sami widzicie, że to wszystko jeszcze potrwa. Przemyślcie to czy faktycznie chcecie ze mną wyruszyć, macie na to czas. Jeśli się nie rozmyślicie to wróćcie do mnie i wtedy porozmawiamy o pracy.- skończył swoją wypowiedź gnomi kupiec, a nasi bohaterowie wstali od jego stołu i wrócili na swoje miejsce. Byłi niezadowoleni z przebiegu rozmowy, ale mieli trochę czasu na przygotowanie się do wyprawy i przemyślenie swojej decyzji. Wieczór powoli przerodził się w noc, więc młodzi poszukiwacze przygód musieli zdecydować co zrobią następnego dnia.