Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 20-04-2007, 20:18   #6
Tahu-tahu
 
Reputacja: 1 Tahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumnyTahu-tahu ma z czego być dumny
Ponowna rekrutacja.

Uwaga, uwaga!

Serdecznie zapraszam wszystkich fanów baśniowych opowieści z przymrużeniem oka do pierwszej prowadzonej przeze mnie sesji:

'Odskrzydlenie'

Rekrutację wznawiam z powodu rezygnacji jednego z graczy, odejście jego postaci z sesji w poważnym stopniu zburzyłoby spójność opowieści.
Do przejęcia jest postać Bayarda - świniopasa marzącego o zostaniu królewskim zięciem a z uporem maniaka udającego szlachcica. Postać stworzona jako bardzo barwna, z czasem zblakła - aż do tragicznego końca, który jest powodem tej ponownej rekrutacji.
Poniżej zamieszczam nadesłany mi przez Cepa, ojca świniopasa Bayarda, opis licytowanej postaci:

Cytat:

Imię: Bayard

Wygląd:

Wysoki, szczupły, przystojny młodzian o bujnej grzywie kasztanowych włosów związanych na karku w końską kitę. Wiele wioskowych niewiast oczarowało przenikliwe spojrzenie jego zielonych oczu i nieskazitelnie biały uśmiech nieadekwatny do człowieka jego stanu. Jego głos ma miłą, ciepłą, urzekającą głębią barwę.

Historia:

Bayard urodził się w chłopskiej rodzinie, w osadzie tak małej i nieistotnej, że nie nadano jej nazwy, leżącej gdzieś na prowincjach królestwa Hadrancji. Ojciec jego, zwany Borthem, posiadał największą hodowlę wieprzów pośród okolicznej ludności. Było to powodem jego wielkiej dumy i poważanej pozycji w osadzie, jak i tradycją rodzinną kultywowaną od wielu pokoleń. Wraz z żoną (Harla było jej na imię) uroczą aczkolwiek mocno stanowczą niewiastą 'przy kości' mieli trójkę dzieci. Bayard był ich pierworodnym synem i jako takiemu przysługiwały wszelkie prawa do odziedziczenia majątku rodziny. Młodzianowi jednak nie wypas świń był w głowie! Od najmłodszych lat, od kiedy matka przestała go karmić pokaźną piersią, ganiał po polu za wieprzkami, cały umorusany w błocie, wymachując kijem. Nawet klapsy wymierzane masywną prawicą matki nie odwiodły go od łobuzerskich wybryków. Jak wiadomo nadmiar ruchu nie sprzyja przybieraniu na wadze, toteż nadwyraz ruchliwe wieprzki martwiły gospodarza. Rodzice mieli nadzieję, że wraz z wiekiem wydorośleje i spoważnieje, tak też się stało! W wieku 16 lat uspokoił się nieco i zdawałoby się ,że dziecięce głupoty wyfrunęły z jego głowy...

W tym miejscu historia by się skończyła i przyszłość jaka czeka naszego bohatera nie byłaby zbyt piękna, no chyba ,że ktoś lubi gadać przez całe życie z wieprzkami. Na szczęście nasz przyszły heros nie długo cieszył się spokojem ducha i beztroskim żywotem pasterza.

Pewnego dnia do osady przyjechał wędrowny kupiec a wraz z nim legendy i opowiastki, wieści i bajdy jak świat długi i szeroki. Wysłuchując podań o dzielnych rycerzach i pięknych księżniczkach które tylko czekają aż ktoś je uratuje młody Bayard rozwiną skrzydła wyobraźni, znów wędrując w niebezpieczny świat dziecięcych marzeń. O tak, na powrót stał się dzielnym kawalerem a wieprzki wyzbytymi honoru złoczyńcami. Mając jednak na uwadze przykazania ojca i gniewne wrzaski matki, młodzian ćwiczył swe umiejętności we władaniu orężem na mniej mobilnym, aczkolwiek bardziej wytrzymałym na razy strachu na wróble.

W wieku 18 lat młodzianowi tak zbrzydł wypas żywca ,że postanowił nawiać. Wcześniej do jego uszu doszły słuchy ,że księżniczka Hadrancji została przeklęta i jedynie mężny kawaler może ją uratować a nagrodą jest ręka piękności i połowa królestwa. Trzeba przyznać, że taki impuls dodał mu skrzydeł i zdecydowanie przyśpieszył plany ucieczki.

Pewnej nocy, gdy rodziców i wieprzki zmorzył głęboki sen, nasz bohater wyskoczył przez okno i udał się w nieznane, ku stolicy i pięknej księżniczce. Jego dobytek był szczątkowy, jedynie to co udało mu się wynieść i zmieścić w pakunku zawieszonym na końcu solidnego drąga.

Status społeczny: Wieśniak, były pastuch - świniopas
Obecna sytuacja: Włóczęga

Umiejętności: Wypas świnek, szczątkowe umiejętności w posługiwaniu się drewnianym kijem

Marzenia i aspiracje: Ożenek z księżniczką i panowanie nad połową królestwa!
Oprócz Bayarda w opowieści występuje jeszcze jedna postać prowadzona przez gracza - jest to minstrel Hadrian. Obydwaj chłopcy w umiarkowanej zgodzie - którą może raczej należałoby nazwać 'zawieszeniem broni' - ruszają na ratunek przemienionej w ptaka księżniczce.

Wiem, brzmi banalnie... zanim jednak, drogi czytelniku, zrezygnujesz z udziału w tej sesji - przeczytaj choć kilka postów

***

Wymagania:

Ilość osób: 1
Termin: 22/23.04 (szybki nabór) - w razie braku osób spełniających (jakże subiektywne) kryteria termin zostanie przedłużony
Podstawy decyzji:

Właśnie.
Chciałabym, aby 'nowy Bayard' wpisywał się dobrze w konwencję naszej sesji i postać 'starego'. W związku z tym proszę o napisanie pseudo-postu, reakcji minstrela Bayarda na wydarzenia w moim poście #38 (z ewentualnymi odniesieniami do #36) - i przesłanie mi na PW.

- proszę o pisanie zgodnie z zasadami poprawnej polszczyzny
- nie będzie decydować długość posta
- będzie decydować jego 'ciekawość', a zatem Wasza lekkość pióra
- będzie decydować dobre dopasowanie posta do historii i do postaci Bayarda

Obiecuję ciekawą historię!
 
__________________
"All that we see or seem is but a dream within a dream." E.A.Poe
Odskrzydlenie.
Tahu-tahu jest offline