Wyświetl Pojedyńczy Post
Stary 19-03-2016, 13:16   #2
Kerm
Administrator
 
Kerm's Avatar
 
Reputacja: 1 Kerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputacjęKerm ma wspaniałą reputację
Dziecko we mgle...
To powiedzenie wzięło się w głowie Shade'a nie wiadomo skąd, a potem stale się po niej tłukło, bez woli i chęci właściciela wspomnianej głowy.
Dziecko we mgle... Tak, zdaje się, mówiono o kimś, kto nie miał pojęcia, co się wokół niego dzieje.
Tak jak on.
Skąd się tu wziął? Co tu robi? Co robią tu inni? Po co tu są? Jak długo to trwa? Dlaczego...? Dlaczego...? Dlaczego...?
Pytania nawarstwiały się, a z każdym kolejnym, z każdym brakiem odpowiedzi, zwiększała się niepewność.
I strach.
Dziwne uczucie.
Nie, 'dziwne' to nieodpowiednie słowo. Złe uczucie.
Położył się, ale nie mógł zasnąć.

* * *

Uderzenie dzwonu. Kolejne. Następne...

Wysoki, dobrze zbudowany mężczyzna podszedł do okna, by przez brudną szybę spojrzeć w dół, na tych, właśnie wychodzili ze swych domów. Ciekaw był, czy inni też mieszkają w takich klitkach, jak jego lokum. Czy też mają puste ściany i półki w nędznej szafce, której jedyną zawartością są jakieś łachmany, nic nie lepsze od tego, co miał na sobie?
Przeczesał palcami długie, ciemne włosy, a potem wytarł dłoń w spodnie. Żaden z gestów nie wpłynął pozytywnie na obiekt będący podmiotem tych czynności. Włosy i tak prosiły o grzebień (o balwierzu nie warto było nawet wspominać), a ich czystość pozostawiała wiele do życzenia.
W ogóle wszystkiemu, co miał na sobie, obce było słowo 'czystość' - koszula, niegdyś jasna, zrobiła się nieco... zużyta, długie, ciemne spodnie były w paru miejscach zaplamione błotem, a sportowa marynarka była tu i ówdzie zakurzona. Buty, solidne, skórzane nosiły ślady kurzu.
Ale dzięki temu nie wyróżniał się spośród innych.
Shade, tak miał bowiem na imię, a przynajmniej to podpowiadała mu niezbyt dobrze pracująca pamięć, zmrużył oczy, szare niczym niebo nad placem, po którym krążyli bez celu ludzie, a potem potarł dłonią nieogolony policzek, zastanawiając się przy okazji, skąd wzięła się zdobiąca policzek blizna.
Wiedział, że powinien wyjść, ale nie miał na to ochoty. Ale nie wiedział również, co się może stać, jeśli zostanie w mieszkaniu. A nuż odwiedzi go kilku odzianych w stalowe ubrania jegomości i zachęci do wyjścia? Może od razu zaciągną go na szafot? Bo przecież skądś strażnicy brali tych, co tracili życie na oczach tłumów.

Wyszedł na zewnątrz razem z ostatnimi mieszkańcami, usiłując naśladować ich ruchy i wtopić się w tłum.

* * *

Był pewien, że całkiem nieźle mu szło, dopóki nie spoczęło na nim spojrzenie prowadzonej na stracenie kobiety.
ONA WIEDZIAŁA, ŻE SHADE JEST INNY!
Ta przerażająca myśl wytrąciła Shade'a z równowagi. O mały włos odwróciłby się na pięcie i uciekł, gdyby nie strach, który odebrał mu siłu i zmusił do pozostania na miejscu, bez ruchu.
Skoro ona go rozszyfrowała, to jak może się ukryć przed innymi? Przed katem na przykład, którego czerwone oczy wychwyciły go w tłumie? A może jednak nie, skoro wokół Shade'a nie zaroiło się od strażników?
Shade tkwił jak murowany, dopóki otaczający go ludzie nie ruszyli się z miejsca. Nikt nie stał bez ruchu, każdy dokądś szedł, chociaż Shade nie miał pojęcia, w jakim to celu podążają. Według Shade'a włóczyli się z kąta w kąt, wędrowali od ściany, do ściany, bezmyślne stado owiec. Jedyne, co Shade'owi przyszło do głowy, to przyłączyć się do tego stada, przynajmniej do chwili, gdy wpadnie na jakiś lepszy pomysł.
Czy naśladowanie innych zdoła go ocalić? Ściętej przed chwilą kobiecie nie pomogła nawet warstwa brudu, za którą usiłowała się skryć przed bacznymi spojrzeniami Strażników.
Tylko co ona krzyczała? Żeby uciekać? Co oznaczało owo ucięte w pół słowa 'Uto...'? Kogoś, czy coś? Ale jak tu uciec, skoro każde nietypowe zachowanie mogło zwrócić na niego czyjąś uwagę?

Owczy pęd zawiódł w końcu Shade'a w okolice karczmy, do tego samego stolika co zawsze. Jednak nie dziwnie bystre spojrzenia kompanów od stołu zwróciło jego uwagę, a barmanka.
Jeśli chodziło o niezwracanie na siebie uwagi, to z pewnością się nie popisał. Nikt na sali nie wbijał oczu w nagą kobietę, chociaż jej strój nie należał do typowych, a jędrny biust zachęcał nie tylko do zawieszenia na nim wzroku.
 
Kerm jest offline