D&D jest cenne z innego powodu. Chodzi o markę, a ta wciąż jest wychwytywana przez twórców gier komputerowych, choć tym obecnym tworom dość daleko do takich perełek jak seria Baldur's Gate, Icewind Dale czy też Neverwinter Nights. Wydano piątą edycję pewnie nie tylko dla fanów, ale też aby udowodnić przemysłowi gier komputerowych, że ta marka wciąż jest silna i dalej rozwijana. Takie licencjonowanie daje same plusy, bo nie ponoszą kosztów, nie mają ryzyka, a czysty pieniądz - w zasadzie ich jedynym zadaniem jest utrzymywać "hype" wśród swoich graczy i trzymać pozycje lidera na rynku, co w przypadku tej marki nie jest szczególnie trudnym zdaniem. Nie siedzę w zarządzie tej firmy, nie mam poufnych informacji, ale myślę, że nawet nie próbowali dorównać MtG w sprzedaży. Tu bardziej chodziło o zdegradowanie Pathfindera i czerpanie zysków ze sprzedaży licencji.
Cytat:
|
Było to tak dobrym pomysłem, że D&D 4 poniosło największą porażkę w dziejach firmy i trzeba było w ekspresowym tempie wydawać D&D 5.0, które reklamowano jako nie mające nic wspólnego z czwórką.
|
Reklamowało się jako czerpiące garściami ze wszystkich edycji, począwszy od AD&D. O tym, że nie ma nic wspólnego z czwórką to nie słyszałem. Wizardzi stanęli przed sporym wyzwaniem, a była nim próba pogodzenia fanów czwartej edycji i trzeciej edycji, więc musieli zaczerpnąć pewne elementy z tych obu (prostotę i łatwość rozwoju bohatera z 4, z mnogością opcji z trójki).
W ekspresowym tempie to wydano czwartą edycję.
Ja jestem fanem każdej edycji D&D, każda ma swoje plusy i minusy i każdy znajdzie coś dla siebie, dlatego nie rozumiem tej krytyki pod adresem czwartej edycji.