| Bard otrząsnął się lekko.
Przepraszam. Przyjacielska atmosfera wpłynęła na mnie rozleniwiająco.
Powiadasz, że chcesz usłyszeć coś o mnie? Musisz zdecydować co. Moje życie było tak bogate w wydarzenia...
W jego ustach te słowa brzmią dziwnie, gdyż nie wygląda nawet na 30 lat.
Chociaż patrząc po was chyba mogę zgadnąć jaki typ opowieści lubicie najbardziej...
Hełm pod obuchem gnie się, kruszy,
tarcz się od ciosów mieczem łomi,
lubię rycerzy tłum, gdy ruszy
siekać i rąbać, kłuć i gromić!
I gdy spłoszony rumak
wlecze po ziemi trup rycerza
a śmiałek nowy cios wymierza.
Powiadam wam, że te rozkosze
nad jadło, wino, sen przenoszę,
kiedy posłyszę w każdej stronie
Hurra! bitewne i gdy konie
trzymają pachołkowie.
Bij! Zabij! Ratuj się kto może!
Padają orki i wielmoże
w zielone fos sitowie,
a w piersiach trupów utkwią sztorcem
oszczepy i proporce.
Gdy skończył śpiewać, spojrzał na towarzyszy z lekkim uśmiechem na twarzy.
Czy właśnie w takich opowieściach gustujecie? Nie patrzcie tak na mnie, to nie moja pieśń. Pochodzi z Imperium. Oni tam nie potrafią złożyć dwóch słów razem tak, by się rymowały.
__________________
There's only one song
Left in my mind
Tales of a brave man
Who lived far from here |