Bardzo jasne, niemal mlecznobiałe włosy uwolniły się z wora i otuliły twarz dziewczyny. Potem część z nich rozeszła się na boki, odsłaniając więcej widoku na sytuację. Perspektywa nie ulegała zmianie, bowiem jak była beznadziejna, tak zdawało się, nie miała ulegać zmianie. Ostatnie promienie słońca, która miała jeszcze oglądać przez tyle czasu, ile kaprysy trącanego przez psa otyłego kutasa, któremu na szczęście na drodze stanęła tradycja. A tradycja to rzecz święta, której nawet największe kutafony nie śmiały bezcześcić. Tyle że ostatnie życzenie na pewno nie spodobałoby się jaśnie tutaj panującemu, nawet nie chodziłoby o twórcę tegoż życzenia, a raczej jego cel i sposób jego zrealizowania. Jego wykonanie mogło również nie spodobać się jasnowłosej kobiecie, która patrzyła spode łba tymi bardzo jasnymi niebieskimi ślepiami. W tym momencie marzyła o oskórowaniu kretyna żywcem, ale nie wypowiedziała tego na głos.
Z tego co się zdążyła bezpośrednio czy mniej bezpośrednio dowiedzieć, to kilka kroków za jej plecami stał kusznik. Koło niej kręcił się ‘kat’, parę kroków przed nią popisywał się Higgs, a za jego plecami stał przydupas Jelinek, który w tym momencie stał się pożytecznym przydupasem i dla niej.
- Jak rozumiem, dowolne życzenie. Dobrze. Poproszę o posiłek - trzeba było wykupić sobie trochę czasu. Strawa zdawała się dobrym pomysłem. Pochłonie trochę czasu. Może uśpi na jakiś czas czujność reszty obstawy, a nawet później i w międzyczasie użyje Aksji na kuszniku.