Jusron oglądała uważnie nadgarstek. Zastanawiała się gdzie najlepiej byłoby złamać kość żeby uwolnić się z tych pieprzonych kajdan.
- Bashebo za co mnie karzesz… jak to jest kurwa możliwe, żeby w tym syfie akurat ten kawałek żelaza jeszcze nie przerdzewiał… No żeby to chuj...

***

Jusron oczywiście świetnie widziała w półmroku celi, cała ta sceneria przypominała jej dzieciństwo. Przyglądała się bardce.
- Te młoda, czy ja cię gdzieś już nie widziałam?

***

Widząc poczynania nowego zawołała dopingując.
- dawaj dawaj i tak nie myślą tu o naszej dobrej starości, zastanówcie się chwilę baby, nawet się nikt do nas nie dobiera, śmierć wisi w tym syfiastym powietrzu