lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

xeper · 01-12-2016, 21:49

Berthold i estalijczyk wyszli na dziedziniec i skierowali się w stronę wychodka. Owo zaszczytne miano nosiła znajdująca się pod murem, w kącie dziedzińca budka. Zbudowana była z drewna, pomalowana na zielono, a na drzwiach wycięte miała serduszko. Tuż obok znajdowała się drewutnia, do której drzwi ktoś zostawił uchylone i teraz skrzypiały na wietrze, poruszane tam i z powrotem. Po drugiej stronie, nie więcej niż pięć kroków od kibelka właściciel składował na sporym kopcu siano. Drzwi z serduszkiem otwarły się i szarpnęły na wietrze, gdy jakiś amator chmielowego lub winnego trunku wytoczył się z kabiny i niepewnym krokiem, gmerając przy pasku ruszył do winiarni.

W środku pozostał Jean Pierre i Maximilian. Raczyli się wytrawnym, ciemnym winem, które po długiej chwili oczekiwania pojawiło się na ich stole. Nie zwracali za bardzo uwagi na cierpki smak, zajęci obserwacją celu. Knut zamówił kubek grzańca i trzymając go oburącz oparł się o szynkwas, lustrując pomieszczenie. Maximilian podążał wzrokiem za ruchami jego głowy, licząc na to, że dostrzeże kogoś, kogo i tamten wypatruje. I nie pomylił się. Wzrok przemytnika zatrzymał się na chwilę na siedzącym przy stole na środku izby mężczyźnie. Tamten, ubrany w proste, szare ubranie i pomięty beret delikatnie skinął głową. Knut odwrócił się i popijając gorący napój skierował do jakiegoś wolnego miejsca. Przysiadł na brzegu ławy zajmowanej przez przedstawicieli lokalnej społeczności i spokojnie pił wino.

Po dłuższej chwili szaro odziany mężczyzna wstał i przepychając się między siedzącymi gośćmi ruszył do wyjścia na podwórze. Otwierając drzwi wpuścił nieco zimnego powietrza, co od razu spotkało się z pomrukiwaniami klientów siedzących przy drzwiach.

Znajdujący się na zewnątrz łowcy, czekając na Stockingera byli gotowi, ale na podwórze wyszedł kto inny. Szaro odziany mężczyzna w średnim wieku podszedł do wychodka, uchylił drzwi i wślizgnął się do środka. Zaraz potem dał się słyszeć odgłos ulgi i szemranie potoku moczu zlewającego się w kanał.

Stockinger wstał, jak tylko szary wyszedł na podwórzec. Sam ruszył za nim i znów kilku z klientów w niewybredny sposób pogroziło zmierzającemu do wychodka.

Tym razem to cel otworzył drzwi i skierował się przez podwórze do zajętej obecnie toalety.

01-12-2016, 21:49	#7
xeper Reputacja: 1	Berthold i estalijczyk wyszli na dziedziniec i skierowali się w stronę wychodka. Owo zaszczytne miano nosiła znajdująca się pod murem, w kącie dziedzińca budka. Zbudowana była z drewna, pomalowana na zielono, a na drzwiach wycięte miała serduszko. Tuż obok znajdowała się drewutnia, do której drzwi ktoś zostawił uchylone i teraz skrzypiały na wietrze, poruszane tam i z powrotem. Po drugiej stronie, nie więcej niż pięć kroków od kibelka właściciel składował na sporym kopcu siano. Drzwi z serduszkiem otwarły się i szarpnęły na wietrze, gdy jakiś amator chmielowego lub winnego trunku wytoczył się z kabiny i niepewnym krokiem, gmerając przy pasku ruszył do winiarni. W środku pozostał Jean Pierre i Maximilian. Raczyli się wytrawnym, ciemnym winem, które po długiej chwili oczekiwania pojawiło się na ich stole. Nie zwracali za bardzo uwagi na cierpki smak, zajęci obserwacją celu. Knut zamówił kubek grzańca i trzymając go oburącz oparł się o szynkwas, lustrując pomieszczenie. Maximilian podążał wzrokiem za ruchami jego głowy, licząc na to, że dostrzeże kogoś, kogo i tamten wypatruje. I nie pomylił się. Wzrok przemytnika zatrzymał się na chwilę na siedzącym przy stole na środku izby mężczyźnie. Tamten, ubrany w proste, szare ubranie i pomięty beret delikatnie skinął głową. Knut odwrócił się i popijając gorący napój skierował do jakiegoś wolnego miejsca. Przysiadł na brzegu ławy zajmowanej przez przedstawicieli lokalnej społeczności i spokojnie pił wino. Po dłuższej chwili szaro odziany mężczyzna wstał i przepychając się między siedzącymi gośćmi ruszył do wyjścia na podwórze. Otwierając drzwi wpuścił nieco zimnego powietrza, co od razu spotkało się z pomrukiwaniami klientów siedzących przy drzwiach. Znajdujący się na zewnątrz łowcy, czekając na Stockingera byli gotowi, ale na podwórze wyszedł kto inny. Szaro odziany mężczyzna w średnim wieku podszedł do wychodka, uchylił drzwi i wślizgnął się do środka. Zaraz potem dał się słyszeć odgłos ulgi i szemranie potoku moczu zlewającego się w kanał. Stockinger wstał, jak tylko szary wyszedł na podwórzec. Sam ruszył za nim i znów kilku z klientów w niewybredny sposób pogroziło zmierzającemu do wychodka. Tym razem to cel otworzył drzwi i skierował się przez podwórze do zajętej obecnie toalety. Jean Pierre- spostrzegawczość 92, porażka Maximilian - spostrzegawczość 12, sukces!