Szczury Blasku przeczytałam dopiero po skończeniu karty. Sam komiks nie był bardzo zły, ale ten klimat obcych (czy co to tam było) mi nie przypadł i dla mnie to wyglądało jak gore dla samego faktu bycia gore. Fabularnie to był po prostu słaby komiks. Dla mnie.
A co do obroży, bo widzę dużo uwag na jej temat: ja akurat wiedziałam na co się piszę
Założyłam, że Pip nie wrzuci nas jako marionetki bez własnej woli, bo do tego po co byliby mu gracze? Cel sesji nie jest przez to zakłócony, mamy misję do wykonania, jesteśmy
ochotnikami w bardzo trudnym położeniu i mamy co odgrywać, oj mamy: fakt posiadania obroży, walka w beznadziejnych warunkach, misja samobójcza, kontakty z innymi parchami, własne agendy (po coś każdy się przecież zgłosił), widma przeszłości... dla chcącego na pewno coś się znajdzie, dopóki MG nie będzie pchał akcji niemiłosiernie do przodu, pomijając czas wolny od strzelania (jak rozbijanie obozu).
PS: wydaje mi się, czy mamy pięć babek i pięciu facetów? Czasami ciężko zgadnąć po imieniu.